تحليل و پيش‌بيني دماهاي حداقل در استان كردستان با استفاده از سناريوهاي اقليمي

امروزه پيش‌بيني بلندمدت متغيرهاي اقليمي براي اطلاع از ميزان تغييرات و در نتيجه در نظر گرفتن تمهيدات لازم براي تعديل اثرات سوء ناشي از تغيير اقليم بسيار مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق پيش‌بيني دماهاي حداقل استان كردستان با استفاده از ريزمقياس نمايي آماري LARS-WG6 براي سه دوره آتي 20 ساله (2040-2021، 2060-2041، 2080-2061) انجام شد. به اين منظور، از مدل گردش عمومي جو HadGEM2-ES و سه سناريو RCP8.5, RCP4.5, RCP2.6 استفاده گرديد. براي توليد سري زماني دوره‌هاي آتي از داده‌هاي روزانه براي دوره آماري 2019-1989 استفاده شد و روند تغييرات آن با استفاده از آزمون من-كندال تحليل گرديد. نتايج نشان داد كه نرم افزار LARS-WG6 با پايين بودن شاخص‌هاي خطاسنجي مقادير ماهانه دماي كمينه را به خوبي شبيه‌سازي مي‌كند. همچنين براساس نتايج حاصل از خروجي مدل جهاني HadGM2-ES در منطقه مورد مطالعه ميزان دماي كمينه در دوره آينده نسبت به دوره پايه در تمام سناريوها و دوره‌ها افزايشي خواهد بود. شدت اين افزايش تحت سناريوي RCP8.5 مربوط به دوره آخر قرن (2080-2061) مي‌باشد و ميزان كمتر آن مربوط به دوره (2060-2041) تحت سناريوي RCP4.5 مي‌باشد. بررسي ميانگين‌هاي فصلي نيز نشان مي‌دهد فصل بهار افزايش دماي كمتر و فصل پاييز افزايش دماي بيشتري دارد. روند تغييرات نشان مي‌دهد كه روند در دو جهت مثبت و منفي است بطوريكه در اكثر ايستگاه‌ها و سناريوها در دوره‌هاي مختلف پيش‌بيني، فصل بهار بيشترين روند مثبت و فصل پاييز بيشترين روند منفي را خواهند داشت. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه بر مقدار دما در دوره‌هاي آينده افزوده شده و اثر امواج سرمايي كاسته خواهد شد.