تأثير متقابل مؤلفه‌هاي نوآوري و جهاني‌شدن بر سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي

در بسياري از كشورها به‌ويژه كشورهاي درحال‌گذار، سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي به‌عنوان يكي از حياتي‌ترين جريان‌هاي سرمايه و موتور محركه رشد و توسعه اقتصادي به‌شمار مي‌رود. به‌طوري‌كه از دهه 80 ميلادي به اين‌سو، عوامل و متغيرهاي جديدي به‌عنوان محرك جذب سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي مطرح‌شده و نظر اقتصاددانان را به خود جلب كرده است كه در اين ميان خلأ تأثير متغيرهاي نوآوري و جهاني‌شدن با وجود اهميتشان، احساس مي‌شود. بنابراين هدف پژوهش كنوني، بررسي تأثير متقابل مؤلفه‌هاي نوآوري و جهاني‌شدن بر جريان ورودي سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي در 47 كشور برتر توليدكننده علم در جهان در بازه زماني 2011 تا 2020 است. بدين منظور براي برآورد الگو از رهيافت اقتصادسنجي داده‌هاي تابلويي پويا و تخمين‌زن گشتاورهاي تعميم‌يافته پويا، استفاده شده است. نتايج الگوي پژوهش نشان مي‌دهد همه متغيرهاي مورد مطالعه با ضرايب تخميني متفاوت بر سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي، اثر مثبت و معنادار دارند. به‌طوري‌كه بهبود هر يك از متغيرهاي پنج‌گانه ورودي‌ نوآوري (نهاد و مؤسسات، سرمايه انساني و تحقيقات، زيرساخت، پيچيدگي بازار و پيچيدگي كسب‌وكار)، بر حجم ورود سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي در اين دسته از كشورها مي‌افزايد. همچنين اثر متقابل همه شاخص‌هاي ورودي نوآوري و جهاني‌شدن نيز بر جذب سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي مثبت و معنادار است. بنابراين توصيه مي‌شود در بخش قانون‌گذاري، نهاد و مؤسسات با اتخاذ قوانين صحيحي كه از كيفيت و شفافيت لازم برخوردار بوده، به جذب سرمايه‌ها كمك كنند. در بخش اجرا و كنترل نيز نهاد و مؤسسات مربوط بايد در زمينه بوروكراسي، ماليات،‌ كاهش فساد و ... كارا و مؤثر عمل كنند. افزون‌بر آن با بهره‌گيري از فضاي جهاني‌شدن در زمينه‌هاي مختلف به‌ويژه در قسمت‌هاي مربوط به پيچيدگي‌هاي بازار از آنها درراستاي بهبود ساختارهاي نوآوري استفاده كنند و همچنين تربيت نيروي انساني توانمند و مدير در دستور كار قرار گيرد.