برآورد نرخ تنزيل اجتماعي در ايران

توجه به ارزيابي طرح‌ها در بخش عمومي يا دولتي از اهميت بسزايي برخوردار است چراكه بعضاً انگيزه اقتصادي براي استفاده‌ي كارا از منابع در اين بخش نسبت به بخش خصوصي كمتر بوده در حالي كه دامنه اثرات طرح‌ها در اين بخش بسيار وسيع است. استفاده از يك نرخ تنزيل اجتماعي روزامد و صحيح مي‌تواند سطح رفاه حاصل از سرمايه‌گذاري در اين بخش را حداكثر نمايد. طي سال‌هاي اخير و به دليل نوسانات شديد اقتصادي، نرخ‌هاي تنزيل اجتماعي برآورد شده‌ي پيشين قابل استفاده نبوده و لازم است بر اساس شرايط اقتصادي به‌روزرساني شوند. بنابراين، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه نرخ تنزيل اجتماعي چقدر است. بازه زماني اين مطالعه سال‌هاي 1400-1365 است. وجه تمايز اين مطالعه با مطالعات داخلي پيشين در استفاده از دو رويكرد شواهد رفتاري و رويكرد ارزش‌هاي آشكار شده براي استخراج اين نرخ در ايران است. اجزاي نرخ تنزيل اجتماعي در اين مطالعه شامل نرخ رشد مصرف سرانه حقيقي، كشش مطلوبيت نهايي مصرف و نرخ مرگ‌ومير است. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، نرخ تنزيل اجتماعي بر اساس دو رويكرد شواهد رفتاري و رويكرد ارزش‌هاي آشكار شده به ترتيب برابر4.67 و 4.70 درصد به دست آمد كه ميانگين آن‌ها 4.685 درصد خواهد بود