تأثير بيش‌اطميناني مديران بانكي بر ثبات بانكي با توجه به مقررات سرمايه نظارتي و كفايت سرمايه در ايران

ويژگي‌هاي روان‌شناختي مديران بر اساس پژوهش‌هاي صورت گرفته بر ريسك‌پذيري بانك‌ها و سطح ثبات بانكي، اثرگذار است و از سوي ديگر، به منظور دستيابي به منفعت عمومي از عملكرد بانك‌ها، مقررات نظارتي در جهت محدود نمودن ريسك بانك‌ها تنظيم مي‌شود كه مي‌تواند اين رابطه را تعديل نمايد. بر اين اساس، در اين پژوهش به بررسي رابطه بين بيش‌اطميناني مديريت و ريسك‌پذيري بانك‌ها با توجه به اثر تعديلي سرمايه نظارتي و كفايت سرمايه بر اين رابطه پرداخته شد. جهت انجام آزمون‌هاي آماري مرتبط در اين پژوهش داده‌هاي جامعه بانكي كشور كه عضو بورس اوراق بهادار است (مجموعاً 16 بانك) براي دوره زماني 1394 تا 1401 مورد استفاده قرار گرفت. نتايج برآورد مدل‌هاي رگرسيوني نشان مي‌دهد كه بين بيش‌اطميناني مديريت و ثبات بانكي رابطه مثبت و معني‌داري برقرار است و سرمايه نظارتي و كفايت سرمايه در جهت معكوس اين رابطه را تعديل مي‌كند. اين يافته‌ها با ديدگاه منفعت خصوصي در مقررات بانكي همخواني دارد و مبين عملكرد شبكه بانكي در ايران در فعاليت‌هايي است كه در تطابق با شرايط تورمي حاكم بر اقتصاد ايران، به مديران بانكي اجازه مي‌دهد تا خارج از فعاليت‌هاي اصلي بانك، با اقدامات مؤثر و متناسب با تورم، عملكرد مثبت و ثبات بانكي را حفظ نمايند. بنابراين، لزوم در نظر گرفتن مقررات نظارتي متفاوت با ساير كشورها در ايران و با توجه به فضاي كسب‌وكار خاص در ايران، توصيه مي‌شود.