بررسي عملكرد ديناميكي و مقاومت افزوده‌ي يك شناور با مقياس اصلي در زواياي موج و حالات بارگذاري مختلف به روش تئوري نواري

امروزه تحقيقات گسترده‌اي بر روي تحليل‌هاي هيدروديناميكي نفتكش‌ها، با هدف كاهش نيروي مقاومت آن‌ها صورت گرفته است. تمركز بيشتر اين تحقيقات بر روي كاهش مقاومت در آب آرام و شرايط طراحي بوده و به ندرت شرايط عملكردي واقعي در دريا ارزيابي شده است. به همين دليل در مقاله حاضر، با استفاده از يك روش كاربردي و مؤثر، رفتار ديناميكي يك شناور نفتكش در شرايط واقعي مطالعه شده است. براي اين هدف، شناور نفتكش KVLCC2 انتخاب گرديده و مقاومت آن در آب آرام، رفتار ديناميكي و مقاومت افزوده آن در آب مواج، اندازه‌گيري شده و نتايج بدست آمده با داده‌هاي آزمايشگاهي مقايسه شده است. شبيه‌سازي عددي نشان‌دهنده‌ي دقت قابل قبول روش حاضر در مقايسه با نتايج تجربي است. پس از اطمينان از صحت نتايج، طيف وسيعي از شرايط كاري كشتي و مواجهه با امواج و همچنين شرايط مختلف بارگيري، مورد مطالعه قرار گرفته است. بر اساس نتايج بدست آمده از اين مطالعه، مي‌توان دريافت كه، روش تئوري نواري در تخمين مقاومت افزوده‌ي چنين شناوري نسبت به پيش‌بيني رفتار ديناميكي آن، از دقت بالاتري برخوردار است. همچنين، زاويه‌ي برخورد امواج به شناور اثر چنداني بر بيشينه‌ي دامنه‌ي جابجائي عمودي ندارد. علاوه بر اين، بيشينه‌ي مقاومت افزوده در تمامي زواياي برخورد موج، با آبخور نسبت مستقيم دارد.