تغييرات سطح تيوردوكسين احياء شده/ تيوردوكسين اكسيد شده و مقادير گلوتاتيون و ظرفيت آنتي اكسيداني كل متعاقب هشت هفته تمرين تناوبي شديد با و بدون مصرف مكمل سيترات در رت هاي ديابتي

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسي تغييرات سطح TRx-sh/ TRx-s2 و مقادير GSH و ظرفيت آنتي‌ اكسيداني كل متعاقب 8 هفته تمرين تناوبي شديد با و بدون مصرف مكمل سيترات در رت‌هاي ديابتي بود. روش‌ها: دراين مطالعۀ نيمه‌تجربي 50 سر موش نر نژاد ويستار به‌طور تصادفي به 5گروه: كنترل سالم، كنترل ديابتي، ديابتي - تمرين، ديابتي- مكمل‌ دهي سيترات سديم و ديابتي-مكمل دهي سيترات سديم -تمرين تقسيم شدند. پروتكل تمرين شامل 8 هفته تمرين HIIT با شدت ۹۰ درصد سرعت بيشينه بود. گروه هاي مكمل و تمرين – مكمل، سه ساعت پيش از تمرين، روزانه (mg/kg 764) مكمل سيترات سديم را به شكل محلول در آب دريافت كردند. ۷۲ ساعت پس از آخرين جلسۀ تمرين خون گيري انجام و متغيرهاي تحقيق به روش الايزا بررسي شدند. براي مقايسه گروه‌هاي مطالعه از تحليل واريانس يك راهه و از آزمون تعقيبي LSD در نرم‌افزار SPSS استفاده شد (0.05 ≥P). يافته‌ها: سطوح TRx-sh/ TRx-s2، GSH و TAC در بين گروه‌هاي پنج‌گانه تحقيق با توجه به سطح معني داري (0.001 =P) اختلاف معني‌داري داشت (0.001 =P). همچنين نتايج نشان داده سطوح TRx-sh/ TRx-s2, TAC, GSH در گروه كنترل-ديابتي (0.001 =P)، ديابتي-تمرين (0.001 =P)، ديابتي-مكمل (0.001 =P) و ديابتي-مكمل-تمرين (0.001 =P) در مقايسه با گروه كنترل سالم كاهش معني‌داري داشتند. سطح TRx-sh/ TRx-s2، GSH و TAC در گروه ديابتي-مكمل و ديابتي-مكمل-تمرين در مقايسه با گروه كنترل-ديابتي افزايش معني‌داري داشت (0.001 =P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق مي‌توان احتمال داد تمرين‌هاي HIIT هم‌زمان با مكمل ياري سيترات سديم بر بهبود ديابت مؤثر باشد و احتمالاً اين تأثير به‌واسطۀ افزايش TRx-sh/ TRx-s2, TAC, GSH اعمال مي‌شود.