اثر هشت هفته تمرين هوازي و مكمل ويتامين D3 بر غلظت پروتئين GLUT4 و مقاومت به انسولين در عضلۀ اسكلتي موش‌هاي صحرايي ديابتي

مقدمه: ناقل 4 گلوكز (GLUT4)، مهم‌ترين انتقال‌دهندۀ گلوكز در عضلۀ اسكلتي است. اختلال در بيان GLUT4 نقش مهمي را در اختلالات هومئوستاز گلايسميك ايفا مي‌كند. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر تمرين هوازي و مكمل ويتامين D3 بر سطوح پروتئين GLU T4 و مقاومت به انسولين در عضلۀ نعلي موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين و مصرف غذاي پُرچرب بود. روش‌ها: 40 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار پس از القاي ديابت نوع دو به وسيلۀ رژيم غذايي پُرچرب (6 هفته) و تزريق استرپتوزوتوسين به طور تصادفي به 5 گروه كنترل سالم (HC)، كنترل ديابتي (DC)، ديابت+تمرين هوازي (DAT)، ديابت+ويتامين D3 (DVD) و ديابت+تمرين هوازي+ويتامين D3 (DVDAT) تقسيم شدند. موش‌ها به مدت هشت هفته تحت تمرين هوازي و مكمل‌دهي با ويتامينD3 قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمرين موش‌ها بيهوش شدند و بافت عضلۀ نعلي براي اندازه‌گيري محتواي پروتئين GLUT4 جدا شد. همچنين سطوح سرمي انسولين، گلوكز و ويتامين D3 اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه نشان داد كه سطوح پروتئين GLUT4 در گروه DC به‌طور معني‌داري كمتر از گروه HC بود (0.001 P). اما در گروه DVDAT به‌طور معني‌‌داري بالاتر از گروه DC (0.04 P) وDVD  (0.005 P) بود. همچنين در گروه DAT به‌طور معني‌داري بالاتر از گروه DVD بود (0.018 P). شاخص مقاومت به انسولين نيز در گروه‌هايDVD ، DAT و DATVD به‌طور معني‌داري كمتر از گروه DC بود (0.001 P). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه هشت هفته تمرين هوازي همراه با مكمل‌دهي ويتامين D3 از طريق  افزايش پروتئين GLUT4 و بهبود مقاومت به انسولين منجر به بهبود متابوليسم گلوكز در موش‌هاي ديابتي مي‌شود.