بررسي ارتباط پريشاني اخلاقي، حساسيت معنوي و معنويت در محيط كار پرستاران: پروتكل مطالعهاي مقطعي

مقدمه: پريشاني اخلاقي، حساسيت معنوي و معنويت در محيط كار، از جنبه‌هاي ضروري در عملكرد پرستاري هستند كه مي‌توانند به طور قابل ‌توجهي بر مراقبت از بيمار و بهزيستي پرستاران، تأثير بگذارند. پژوهش حاضر، با هدف بررسي ارتباط پريشاني اخلاقي، حساسيت معنوي و معنويت در محيط كار  پرستاران انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر، از نوع  توصيفي – تحليلي بود كه در سه بيمارستان فعال در شهرستان جهرم، واقع در جنوب استان فارس (فروردين ماه تا خرداد ماه 1403) انجام شد. جامعۀ پژوهش، دربرگيرندۀ تمام پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشكي جهرم بود كه از طريق فراخوان عمومي، براي شركت در طرح تحقيقاتي دعوت شدند. معيارهاي ورود به مطالعه، شامل اين موارد بود: داشتن حداقل مدرك ليسانس پرستاري؛ حداقل 6 ماه سابقۀ كار؛ تمايل به شركت در پژوهش. از تعداد مورد بررسي،  120 نفر به روش تصادفي ساده، بر اساس جدول اعداد تصادفي انتخاب شدند.  سه پرسشنامه كه حاوي پرسشنامۀ بازبيني شدۀ پريشاني اخلاقي همريك، حساسيت معنوي و معنويت محل كار پرستاران بود كه توسط مشاركت كنندگان، تكميل گرديد و سپس داده هاي به دست آمده، توسط نرم افزار SPSS V.21 ، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بحث: يافته هاي پژوهش حاضر، به درك بهتر تعامل پيچيدۀ بين پريشاني اخلاقي، حساسيت معنوي و معنويت در محيط كار براي پرستاران كمك مي كند؛ همچنين بررسي كرد كه چگونه بهزيستي معنوي و جهت گيري معنوي پرستاران ممكن است به عنوان يك منبع مقابله با پريشاني اخلاقي عمل كند.