فراواني و علل خطاهاي دارويي دانشجويان كارورزي در عرصه پرستاري استان سيستان و بلوچستان

مقدمه: خطاهاي باليني از مسائل مهم در محيط هاي مراقبت و سلامت است. دانشجويان پرستاري نيز ممكن است به علت تجربه و مهارت پايين بيشتر از پرستاران مرتكب خطا شوند. هدف: هدف از اين مطالعه توصيفي تعيين فراواني و علل مرتبط با بروز خطاهاي دارويي دانشجويان كارورز پرستاري در استان سيستان و بلوچستان است. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع مقطعي توصيفي بود. ۱۰۲ دانشجوي كارورز پرستاري ترم هفتم و هشتم استان سيستان و بلوچستان به روش سرشماري در مطالعه شركت كردند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه بخشي شامل اطلاعات دموگرافيك، نسخه ۱۹ و با آمار توصيفي شامل SPSS جزئيات مرتبط با خطاي دارويي و علل خطاهايي دارويي بود. تحليل داده ها با نرم افزار آماري ميانگين و انحراف معيار و آمار استنباطي مانند آزمون يو من ويتني كاي اسكوئر، كروسكال واليس انجام شد. يافته‌ها: ۷۹ دانشجوي كارورز (۷۷/۲ درصد)، خطاي دارويي را گزارش كردند. خطاي ناشي از ناآشنايي با نام تجاري داروها (۴۴/۱ درصد)، زمان تجويز اشتباه دارو (۳۷/۳ درصد) و دادن داروي كشيده شده در سرنگ بدون كنترل كاردكس و يا دستور پزشك (33/3 درصد) شايع‌ترين انواع خطاهاي دارويي بود. خوانا نبودن خط پزشك (58/8 درصد) شايع‌ترين علت بروز خطا بود. نتيجه گيري: اغلب دانشجويان پرستاري كارورزي در عرصه خطاهاي دارويي را گزارش كردند كه اين يك زنگ خطر است. برگزاري دوره هاي پيش كارورزي جهت مرور دسته هاي دارويي، نا مهاي تجاري و محاسبه دوز داروها و آشنايي با دستورات پزشك جهت پيشگيري از بروز خطا الزامي است.