خوانشي جماعت گرايانه از فمينيسم ليبرال در انديشه‌ جان استوارت ميل

جماعت گرايي يكي از فلسفه‌هاي‌ سياسي‌ مطرح‌ در فرهنگ‌ كنوني‌ غرب‌ است و يك‌ واكنش‌ فكري‌ در برابر ليبراليسم ‌محسوب مي شود. اگرچه اكثر جماعت گرايان در نظريه پردازي هاي خود تلاش مي كنند با زبان خنثاي جنسيتي سخن بگويند، اما مي توان نتيجه گرفت كه نقد آن ها از ليبراليسم شامل فمينيسم ليبرال نيز مي شود. در اين مقاله، با خوانش جماعت گرايان منتخب و از طريق روش هرمنوتيكي اسكينر، ديدگاه جان استوارت ميل، فيلسوف ليبرال- فايده گراي قرن نوزدهم و فمينيست پيشرو بررسي مي شود تا با يافتن حلقه اي ارتباطي، چالش هاي حاصله از رويكرد ليبرالي در جوامع سنتي تعديل شود. استوارت ميل از ليبرال هاي ميانه رو و تحت تأثير مكاتب ديگر نيز بوده است. لذا، پرسش مقاله حاضر اين است كه ميل در برداشت خود از عدالت جنسيتي، به كداميك از مؤلفه هاي جماعت گرايان نزديك و از كدام مؤلفه ها دور مي شود؟ فرض اين است كه ديدگاه اكثر جماعت گرايان منتخب در اين پژوهش، متفاوت از ديدگاه ميل در خصوص مقولاتي همچون ﻓﺮدﮔﺮاﯾﯽ، بي طرفي دولت، جانب داري از سنت ها و ويژگي هاي فرهنگي و جهان شمولي است، اما ميل به دليل پلوراليسم اخلاقي اش استثنائاتي در اين موارد قائل مي شود.