عنوان مقاله :
برآورد مقدار ني قابل برداشت سالانه از تالاب هورالعظيم به منظور استفاده در يك نيروگاه زيست تودهاي
پديد آورندگان :
خليلي باصري ، ميثم دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده كشاورزي - گروه مهندسي بيوسيستم , قوامي جولندان ، شعبان دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده كشاورزي - گروه مهندسي بيوسيستم , سليماني ، محسن دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده كشاورزي - گروه مهندسي بيوسيستم , زارعي ، حيدر دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده مهندسي آب و محيط زيست - گروه هيدرولوژي و منابع آب
كليدواژه :
زيست توده , انرژي تجديدپذير , سنجش از دور , مزارع انرژي , محيط زيست
چكيده فارسي :
تالاب هورالعظيم در جنوب غربي ايران، در سالهاي اخير به دليل آتشسوزيهاي گسترده به يكي از منابع عمده آلودگي هوا در استان خوزستان تبديل شده است. برداشت پايدار از اين منبع عظيم زيست توده و احتراق كنترل شده، علاوه بر كاهش آلودگي هاي كنوني مي تواند نقش مؤثري در توليد انرژي تجديدپذير پايدار ايفا كند. بنابراين در اين مطالعه سعي شد ميزان زيست توده قابل برداشت پايدار از اين تالاب برآورد شود. به منظور شناسايي و برآورد پوشش گياهي از شاخص NDVI در تصاوير ماهواره اي استفاده شد. همچنين با مراجعه حضوري به 30 نقطه با شاخص NDVI متفاوت، و برداشت زيست توده، عملكرد در هكتار برآورد شد. همچنين خصوصيات حرارتي گياه ني براي استفاده در يك نيروگاه زيست توده سوز مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج برآورد انجام شده، سالانه از مجموع 33712 هكتار از نيزارهاي بخش ايراني تالاب هورالعظيم، تقريباً 3.500.000 تن ني تر قابل برداشت است و با توجه به ميانگين رطوبت 65 درصدي (ني و شاخ و برگ)، ميزان زيست توده خشك قابل برداشت سالانه حدود 300 هزار تن خواهد بود كه عدد بسيار قابل توجهي است. همچنين با توجه به نتايج، ارزش حرارتي گياه ني (در حدود MJ/kg 20)، ميزان خاكستر، تركيبات خاكستر و همچنين تركيب عناصر اندامهاي گياه ني با گياهان انرژي مرجع قابل مقايسه است، كه استفاده از آن را به عنوان سوخت در نيروگاههاي زيستتوده سوز توجيه ميكند.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي مكانيك ماشين هاي كشاورزي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي مكانيك ماشين هاي كشاورزي