طراحي الگوي هويت يابي اجتماعي مبتني بر تجربه زيسته دختران نوجوان

مطالعه حاضر با هدف طراحي الگوي هويت‌يابي اجتماعي مبتني بر تجربه زيسته دختران نوجوان صورت گرفت. روش پژوهش كيفي از نوع داده بنياد بود. جامعه آماري پژوهش دربرگيرنده آموزش ديدگان مركز ندا (نهضت دختران امام) بود كه در سال 1402به صورت  نمونه گيري هدفمند از شهر اراك انتخاب شدند. سپس مقياس هويت اجتماعي بر روي آنان اجرا و افرادي كه نمره‌ي بسيار خوب را كسب نمودند و با در نظر گرفتن نقطه ي اشباع نظري تعداد 7 نفر، تحت مصاحبه نيمه ساختار يافته قرار گرفتند.  بر اساس يافته‌ها الگوي هويت‌يابي اجتماعي شامل: شرايط علي رشد يافتگي و هدفمندي، شرايط زمينه‌اي دوري از واقعيت، عدم مهارت ارتباط ميان فردي، ضعف شخصيت، بي‌هويتي، راهبردهاي تقويت كنشگري اجتماعي، راهبري، پرورش استعداد، مهارت‌افزايي، نقش‌پذيري انقلابي، تربيت ديني و بينش‌افزايي به دست آمد. همچنين عوامل مداخله گر شامل عدم مهارت كار با نوجوان در مراكز و نهادها و تقابل خانواده با نوجوان و پيامدها شامل نقش آفريني ديني و انقلابي، كنشگري اجتماعي، تربيت اجتماعي و هويت يكپارچه حاصل گرديد. اين مطالعه، مي‌تواند به گونه‌ي كاربردي مورد توجه و كاربست ارگان ها و نهاد هاي دولتي و غير دولتي، فعالان عرصه‌ي تعليم و تربيت، روان شناسان و مشاوران فعال در عرصه ي سلامت روان و سياست‌گذاران قرار گيرد.