بررسي رابطه رهبري خودشيفته و بدبيني رفتاري كاركنان با نقش ميانجي سكوت سازماني و شايعه‌پراكني در محيط كار

هدف افزايش تكرار رفتارهاي مخرب رهبران و تأثيرات مهم اين رفتارها بر پيامدهاي فردي و سازماني در محيط‌هاي كاري، مي‌تواند ناشي از سبك رهبري باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير سبك رهبري خودشيفته بر بدبيني رفتاري كاركنان با نقش ميانجي سكوت سازماني و شايعه‌پراكني در محيط كار انجام شد.روش ها مطالعه حاضر، توصيفي‌ـ‌پيمايشي از نوع كاربردي است كه به‌صورت مقطعي انجام شد. جامعه پژوهش شامل كليه كاركنان بيمارستان دكتر غرضي استان اصفهان در سال 1401 بودند كه از اين جامعه 108 نفر از افرادي كه داوطلب شركت در پژوهش بودند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي، رهبري خودشيفته، سكوت كارمندان، بدبيني رفتاري و شايعه در محل كار استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاري و با نرم‌افزارهاي آماري SPSS نسخه 25 و PLS اسمارت نسخه 4 تحليل شدند.يافته ها نتايج نشان داد سبك رهبري خودشيفته بر بدبيني رفتاري با نقش ميانجي سكوت كارمندان تأثير دارد كه مقدار معني‌داري 4/445 و ضريب استاندارد 0/147 به دست آمد. همچنين نتايج نشان داد سبك رهبري خودشيفته بر بدبيني رفتاري با نقش ميانجي شايعه‌پراكني در محيط كار تأثير دارد كه مقدار معني‌داري 3/950 و ضريب استاندارد 0/135 كسب شد. نتيجه گيري براساس يافته‌هاي مطالعه حاضر، شايعه‌پراكني در محيط كار در سازمان‌ها، سبب كاهش انگيزه خدمت و درنتيجه كاهش بهره‌وري در اين سازمان‌ها مي‌شود. اين فرهنگ به داخل سازمان‌ها نيز منتقل شده و كاهش رضايت شغلي، تعهد سازماني، عملكرد و بدبيني سازماني را در پي دارد.