بررسي فقهي رابطه نامتعارف زوجين و نسبت آن با تمكين

از جمله مباحث فقهي ذيل بحث مهريه و نفقه - نيازمندي هاي عرفي در زندگي مشترك - بحث از تمكين يعني انجام وظايف زوجيّت توسّط زوجه در دو ساحت عامّو خاصّ مي باشد كه امتناع از آن باعث نشوز و خروج زن از تعهدّات همسري مي گردد. آمادگي براي رابطه جنسي، يكي از مصاديق تمكين خاصّ به شمار آمده و صورت نامتعارف آن اگرچه طبق فتواي مشهور، محكوم به جواز همراه با كراهت گرديده است اما دلايل اقامه شده بر لزوم تمكين زوجه نسبت به اين صورت از رابطه جنسي، يعني «روايات حقوق زوج» و «آيه 223 سوره بقره: حَرث و كشتزار بودن زوجه» تاب مقاومت در برابر روايت ابن ابي يعفور - كه ناظر به عدم وجوب اجابت چنين خواسته اي بوده - و نيز مخاطرات جسمي اين نوع از رابطه را نداشته و به رغم اين كه فتاواي زياد و در حدّ شهرت از فقهاي متقدّم و متأخّر بر لزوم تمكين حتي نسبت به اين نوع از رابطه وجود دارد فتواي صحيح، عدم وجوب تمكين زوجه در اجابت خواسته هاي نامتعارف زوج در رابطه جنسي مي باشد.