مدل پارادايمي ارتقاي بهره‌وري مالي و توسعه نظام بودجه ريزي در آموزش‌ و پرورش با استفاده از نظريه داده بنياد

هر ساله منابع مالي عظيمي براي تعليم و تربيت دانش‌آموزان مورد استفاده قرار مي‌گيرد. ارتقاي بهره‌وري در آموزش‌وپرورش نه تنها به توسعه اقتصادي اجتماعي كمك مي‌كند، بلكه از طريق تربيت بهينه نيروي انساني كارآمد و خلاق مي‌تواند موجب اعتلاي كشور گردد. هدف مطالعه حاضر، ارائه مدل مناسب براي ارتقاي بهره-وري مالي و توسعه نظام بودجه‌ريزي در آموزش‌وپرورش است. اين پژوهش از نوع كيفي است كه با به‌كارگيري نظريه داده بنياد انجام شده است. جامعه آماري پژوهش خبرگان آگاه به حوزه تحقيق بودند كه نمونه‌گيري از آن ها به صورت هدفمند انجام پذيرفت. ابزار گردآوري داده در اين پژوهش مصاحبه از نوع نيمه ساختاريافته بود. اين پژوهش به دو بخش تفكيك شده است. در بخش اول، سعي شده است تا با استفاده از نظريه داده بنياد، يك مدل پارادايمي جهت ارتقاي بهره‌وري مالي و توسعه نظام بودجه‌ريزي در آموزش و پرورش استخراج گردد. در اين مدل، شرايط علي، زمينه‌اي، مداخله‌اي، ابعاد ارتقاي بهره‌وري مالي و پيامدهاي بهبود نظام بودجه‌ريزي مورد بررسي قرار گرفته و مهمترين مفاهيم در اين زمينه‌ها استخراج گرديده است. در بخش دوم، سعي شده است تا با استفاده از تجربيات ساير كشورها و مدل پارادايمي پژوهش، مهمترين راهكارهاي اجرايي، مبنايي و پژوهشي براي ارتقاي بهره‌وري مالي و توسعه نظام بودجه‌ريزي در آموزش و پرورش استخراج گردند. بر اساس مدل پارادايمي پژوهش، اصول مهمي كه براي نيل به بهره‌وري مالي و نظام بودجه-ريزي مناسب در آموزش و پرورش ضروري به نظر مي‌رسد، وجود برنامه‌اي منسجم با نظارت و ارزيابي همگن و بينش سازماني فراتر از مأموريت، اهداف وظايف است.