راهبرد امنيتي آمريكا در افغانستان (2021-2001) مبتني بر واقع‌گرايي تهاجمي جان‌ مرشايمر

از زمان حادثه 11 سپتامبر 2001، آمريكا راهبردهاي امنيتي خود را تغيير داد و بنا را بر جنگ عليه تروريسم با خروج از حالت تدافعي گذاشت. آمريكا با تكيه ‌بر اين واقعيت كه قدرت كشورها در گرو اهميت مناطقي است كه تحت نفوذ دارند، استراتژي امنيتي خود را با حمله به افغانستان به واقع‌گرايي تهاجمي و تجاوز پيش‌دستانه تغيير داد. در پاسخ به اين سؤال كه راهبرد امنيتي آمريكا در افغانستان 2020-2002 چه تبعاني داشته، اين فرضيه مطرح گرديد كه راهبرد امنيتي آمريكا در افغانستان بر پايه سياست تعادل‌سازي و تجاوز پيش‌دستانه، تبعات منفي بر اين كشور در پي داشت. در اين راستا، از واقع‌گرايي تهاجمي جان مرشايمر به‌عنوان چارچوب نظري استفاده شد و اطلاعات به روش كيفي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي جمع‌آوري و به روش توصيفي-تحليلي بررسي شد. نتايج نشان داد كه حضور نظامي آمريكا در افغانستان بر پايه تجاوزي پيش‌دستانه و سياست تعادل‌سازي در برابر قدرت‌هاي رقيب بوده است و اين سياست نه‌تنها منجر به مقابله با گروه‌هاي تروريستي، سازمان‌دهي نيروهاي امنيتي-نظامي، كاهش جنگ داخلي و ارتقاي امنيت ملي افغانستان نگرديد، بلكه بر ميزان اقدامات تروريستي، ميزان تلفات نيروي انساني و در مجموع بر فقر و ناامني در اين كشور نيز افزود. در واقع، راهبرد امنيتي آمريكا در افغانستان در چارچوب متعادل‌سازي قدرت و جلوگيري از ظهور سلطه‌گر و دوام در سيستم بين‌المللي بوده است.