تهيۀ نقشه‌هاي سه ‌بعدي اجزاي بافت خاك با تلفيق الگوريتم جنگل رگرسيوني چندكي و تابع عمق اسپيلاين در استان گلستان

امروزه نياز روزافزوني به اطلاعات مكاني پيوسته و كمي خاك در راستاي مدل‌سازي و مديريت محيطي، به‌ويژه در مقياس ملي وجود دارد. اين مطالعه با هدف پيش‌بيني نسبت اندازه ذرات خاك (PSF) در بخشي از اراضي استان گلستان با استفاده از تلفيق مدل جنگل رگرسيوني چندكي (QRF) و تابع اسپيلاين انجام شد. تابع عمق اسپيلاين با مساحت برابر براي تخمين PSFs در پنج عمق خاك (0-25، 25-50، 50-75، 75-100، و 100-125 سانتي‌متر) به داده‌هاي 105 خاكرخ از بانك اطلاعات دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان برازش داده شد. متغيرهاي كمكي اوليه در اين تحقيق شامل 22 متغير محيطي مشتق شده از DEM، 15 شاخص سنجش از دور از ماهواره لندست هفت سنجنده ETM+، نقشه‌هاي عمق ايستابي (پيزومتري) و بارندگي بودند. بر اساس روش تجزيه مؤلفه‌هاي اصلي (PCA)، 15متغير انتخاب و وارد فرآيند مدل‌سازي اجزاي بافت خاك (رس، سيلت و شن) شدند. عملكرد مدل QRF با استفاده از آماره‌هاي ضريب تبيين (R^2)، ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، و قدر مطلق ميانگين خطا (MAE) مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد ميزان ضريب تببين براي رس، سيلت، و شن در عمق‌هاي مختلف به ترتيب از 0.12 تا 0.22، 0.07 تا 0.30، و 0.07 تا 0.28 متغير بود. همچنين اهميت نسبي متغير‌هاي محيطي نشان داد بارندگي (ميانگين سي‌ساله)، عمق ايستابي (ميانگين ده‌ساله)، B3/B7 و شاخص عمق دره، مهمترين پارامترهاي كنترل‌كنندۀ اجزاي بافت خاك در تحقيق حاضر بودند. به منظور بهبود عملكرد مدل و نتايج اعتبارسنجي نياز به پرداختن به برخي عدم قطعيت‌هاي ساختاري در اين مطالعه وجود دارد.