رابطه‌ بين ادراك كيفيت دلبستگي و اضطراب اجتماعي نوجوانان: نقش واسطه‌اي بهزيستي معنوي

هدف از پژوهش بررسي رابطه‌ ادراك كيفيت دلبستگي و اضطراب اجتماعي نوجوانان با نقش واسطه‌اي بهزيستي معنوي بود. روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌هاي همبستگي است كه در آن از روش آماري مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. جامعه‌ آماري پژوهش حاضر شامل كليه‌‌ نوجوانان در حال تحصيل در مقطع متوسطه‌ مدارس استان مازندران، ايران  در سال تحصيلي 1402-1401 بود. نمونه‌ آماري در اين پژوهش شامل 300 دانش‌آموز بود كه به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌هاي دلبستگي به والدين و همسالان، بهزيستي معنوي و اضطراب اجتماعي نوجوانان را تكميل نمودند نتايج تحليل آماري، معادلات ساختاري، رابطه‌ معنا‌دار اضطراب اجتماعي نوجوانان و كيفيت ادراك دلبستگي را با واسطه‌گري بهزيستي معنوي نشان داد. علاوه ‌بر آن بين ادراك كيفيت دلبستگي و بهزيستي معنوي و بين بهزيستي معنوي و اضطراب اجتماعي نوجوانان رابطه‌ معنادار وجود دارد. همچنين اثرمستقيم ادراك كيفيت دلبستگي بر اضطراب اجتماعي نوجوانان نيز مورد تائيد قرار گرفت. با توجه به نتايج، پيشنهاد مي شود متخصصان حوزه روان شناسي، در مداخلات درماني اضطراب اجتماعي در نوجوانان به نقش متغيرهاي تأثيرگذار از جمله ادراك كيفيت دلبستگي و بهزيستي معنوي توجه ويژه داشته باشند.