تاثير فعاليت هاي ورزشي همراه با موسيقي بر توجه دانش آموزان دختر كم توان ذهني آموزش پذير

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير فعاليت هاي ورزشي همراه با موسيقي بر توجه دانش آموزان دختر كم توان ذهني آموزش پذير شهرستان يزد انجام شد. روش پژوهش از نوع كمي و كارآزمايي باليني و طرح پژوهش از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. به اين منظور40 دختر ان كم توان ذهني با بهره هوشي70-50 با نمونه گيري انتخابي از مدرسه استثنايي كوثر شهر يزد انتخاب شدند و بر اساس نمره هاي پيش آزمون بصورت همگن در چهار گروه ( سه گروه تجربي و يك گروه كنترل) قرار گرفتند.گروه ها شامل موسيقي، ورزش، ورزش همراه با موسيقي و كنترل بودند.آزمودني ها با استفاده از آزمون توجه مربعات دنباله دار تولوز- پيرون بصورت پيش آزمون و پس آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. برنامه منتخب به مدت 12 هفته و هفته اي 1 جلسه به صورت 45 دقيقه همراه با موسيقي براي آزمودني ها در نظر گرفته شده بود. پس از پايان دوره مجددا از هر چهار گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و نسخه 26 و تغييرات درون گروهي از تي وابسته و تغييرات برون گروهي به صورت پس آزمون و پيش آزمون از آزمون تحليل واريانس يك سويه انجام گرفت آزمون تحليل واريانس يك طرفه نشان داد نمره توجه در بين گروها پيش آزمون غير معني دار(0/500 =P)و پس از آزمون معني دار (0/0001=P)بود.ميانگين نمره ي توجه در مرحله پس آزمون نسبت به پيش آزمون در گروه هاي ورزش،موسيقي،ورزش و موسيقي افزايش معني دار داشت. با توجه به نتايج و مقايسه ي ميانگين هاي سه گروه آزمايش تفاوت معني داري در ميزان اثربخشي سه گروه (موسيقي، ورزش، ورزش همراه با موسيقي) بر ميزان توجه دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير وجود نداشت. به نظر مي رسد فعاليت هاي ورزشي و موسيقي بر بهبود توجه در كودكان كم توان ذهني تأثير مثبت داشته است. لذا پيشنهاد مي شود جهت بهبود توجه دانش آموزان كم توان ذهني آموزش پذير از موسيقي و ورزش استفاده شود.