تحليل اثرات خشكسالي بر تغييرات سطح آب درياچه هاي بختگان، طشك و مهارلو

خشكسالي يكي از مهم ترين مخاطرات اقليمي است كه تأثيرات زيادي بر بخش هاي مختلف طبيعي و فعاليت هاي انساني دارد. از مهم ترين اثرات خشكسالي تأثير آن بر كاهش آب هاي سطحي در حوضه هاي آبريز است كه نهايتاً با كاهش ورودي رودخانه ها به درياچه ها، سبب خشك شدن تدريجي آنها مي شود. بر اين اساس در پژوهش حاضر سعي بر آن شده است تا اثر خشكسالي بر روي درياچه هاي بختگان، طشك و مهارلو استان فارس در طي دوره 2021-2000 مورد بررسي قرار گيرد. براي اين منظور از تصاويرماهواره لندست 5 تا 8 استفاده شده است. هم چنين به منظور پايش خشكسالي از شاخص پالمر استفاده شده و بر اساس اين شاخص فراواني و شدت وقوع خشكسالي در ايستگاه هاي منتخب براي هر سه درياچه استخراج شده است. به منظور برآورد مساحت درياچه ها، از شاخص استخراج خودكار آب (AWEI) بهره گرفته شده است. نتايج حاصل از ارزيابي خشكسالي نشان مي دهد كه در 22 سال مورد مطالعه، در دو ايستگاه منتخب طشك و بختگان 15 سال و در ايستگاه منتخب مهارلو 14 سال خشكسالي با شدت هاي مختلف اتفاق افتاده است. طولاني ترين خشكسالي با تداوم شش ساله بين سال هاي 2008 تا 2013 به وقوع پيوسته كه در اين دوره سطح آب درياچه ها به شدت كم شده است. تحليل تغييرات سطح آب در اين درياچه ها نيز نشان داد كه بيشترين مساحت درياچه ها را رودخانه هاي فصلي به خود اختصاص داده اند. اين موضوع نشان مي دهد سطح آب اين درياچه ها به شدت از بارش هاي فصلي تبعيت مي كند. در بررسي تصاوير ماهانه نيز مشخص شد در هر سه درياچه سطح آب فصلي در بين ماه هاي آبان تا ارديبهشت افزايش پيدا مي كند. ميزان ماندگاري آب فصلي نسبت به سال هاي مختلف در درياچه ها متفاوت بوده ولي ميزان آن به طور كلي بين 3 تا 7 ماه است.