بنيادهاي ارسطويي درمان منطق‌محور كوهن

زمينۀ اصلي اين پژوهش مشاورۀ فلسفي با تمركز بر درمان منطق‌محور كوهن (روش ال. بي.تي) است و هدف آن مطالعۀ جايگاه فلسفۀ ارسطو به‌ويژه منطق و فلسفۀ اخلاق او در درمان منطق‌محور است. پرسش اصلي اين است كه درمان منطق‌محور به چه معنايي ارسطويي به‌حساب مي‌آيد و تعاليم ارسطو چه سهمي در اعتبار اين رويكرد و تبديل آن به پارادايمي مستقل در مشاورۀ فلسفي دارد.در اين پژوهش با مطالعه‌اي تحليلي و اسنادي به تبيين درمان منطق‌محور و مؤلفه‌هاي ارسطويي آن پرداخته‌ايم و اين مؤلفه‌ها را عمدتاً در سه محور منطق، فلسفۀ اخلاق و نظريۀ ارسطو دربارۀ اراده بحث كرده‌ايم. اين روش درماني، احساسات و عواطف آدمي را واجد ساختارهاي استنتاجي مي‌داند كه دچار شدن آدمي به شبه‌استنتاج‌هاي مغالطي در اين عرصه، سلامت روان او را به خطر مي‌اندازد. كليد درمان، جايگزيني فضايل به‌جاي مغالطات است. در اينجا خوانشي از نسبت مغالطات كوهن با نظريۀ ارسطو درباره لغزش‌هاي منطقي و نيز نسبت فضايل جايگزين آن‌ها با اخلاق فضيلت ارسطو عرضه كرده‌ايم و راهكار درمان منطق‌محور براي تحقق و تثبيت اين فضايل را در پرتو نظريۀ ارسطو دربارۀ اراده تحليل كرده‌ايم.براين‌اساس ضمن تبيين وجه پارادايمي درمان منطق‌محور به‌واسطۀ مبادي فلسفي و ارسطويي آن كوشيده‌ايم تا دو دسته از وجوه ارسطويي اين روش درماني را از هم تفكيك كنيم: وجوهي از اين روش درماني كه هم به لحاظ مبادي و هم به لحاظ عناصر محتوايي ارسطويي است در كنار وجوهي از آن كه آموزه‌هايي را صرفاً بر پايۀ مبادي ارسطويي عرضه مي‌دارند و البته وجه دوم در درمان منطق‌محور فربه‌تر است.