تأثير دوره هاي آموزشي-ترويجي بر كارايي فني مزارع گندم ديم شهرستان اهر

با توجه به محدوديت منابع توليد در بخش كشاورزي، لزوم بررسي بهره وري و كارايي واحدهاي توليدي از جمله در خصوص محصول گندم بيش از پيش نمايان مي گردد. نظر به اينكه شهرستان اهر بالغ بر 10 درصد سطح زيركشت گندم ديم استان آذربايجان شرقي را به خود اختصاص مي دهد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين كارايي فني مزارع گندم ديم شهرستان اهر و ارتباط آن با تعداد دفعاتي كه كشاورز در كلاس هاي آموزشي-ترويجي شركت مي كند انجام شد. براي اين منظور اطلاعات لازم از 217 كشاورز گندم كار در سال زراعي 99-1398 جمع آوري گرديد. نتايج تخمين تابع توليد كاب داگلاس مرزي تصادفي نشان داد كه عوامل توليد سطح زيركشت، بذر، ماشين آلات، كود حيواني و نيروي كار بر ميزان توليد گندم تأثير مثبت و معني داري دارند. ميانگين كارايي فني گندم كاران مورد مطالعه 79/4 درصد برآورد گرديد كه حاكي از امكان پذيري افزايش توليد گندم به اندازه 20/6 درصد با همان ميزان منابع در دسترس كشاورز مي باشد. همچنين با توجه به نتايج حاصل از تابع عدم كارايي، مواردي نظير دوره هاي آموزشي-ترويجي و داشتن اعضاي خانوار با تحصيلات دانشگاهي داراي اثر مثبت و معني دار و ميزان خسارت آفت سن در مزرعه اثر منفي معني دار بر كارايي فني كشاورزان گندم كار داشتند. لذا نظر به وجود ارتباط مثبت بين تعداد دفعات شركت در دوره هاي آموزشي-ترويجي و مقدار كارايي فني كشاورزان، اتخاذ تدابيري كه منجر به افزايش كميت و كيفيت دوره هاي آموزشي-ترويجي شده و كشاورزان بيشتري را تحت پوشش قرار دهد، گامي مؤثر در راستاي بهبود كارايي فني زارعين شهرستان اهر خواهد بود.