تحليل رابطه كانوني رهبري سطح پنج با تعالي سازماني مدارس

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه كانوني رهبري سطح پنج با تعالي سازماني مدارس بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليّه معلّمان مدارس ابتدايي استان فارس در سال تحصيلي 1400-1399 به تعداد 16264 نفر بودند. با توجّه به طبقات جامعه پژوهش مانند نوع منطقه (برخوردار، نيمه برخوردار و محروم)، تعداد شهرستان/ناحيه (39) و جنسيّت (مرد و زن) به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبتي و بر مبناي فرمول كوكران نمونه‌اي به حجم 375 نفر انتخاب شد. روش پژوهش كمّي، توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي است. جمع آوري داده ها بر اساس پرسشنامه رهبري سطح پنج چم آسماني (2007) و تعالي سازماني عمارلو (2018) صورت گرفت كه ضريب آلفاي كرونباخ آن ها به ترتيب: 0.96 و 0.91 به دست آمد. جهت تحليل داده‌ها از تكنيك‌هاي توصيفي، ماتريس همبستگي پيرسون، تحليل همبستگي كانوني و رگرسيون خطي چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS 25 استفاده شد. نتايج نشان داد كه: ابعاد رهبري سطح پنج داراي همبستگي كانوني مثبت و معنادار در آلفاي 0.01 به مقدار 0.725 با تعالي سازماني مدارس هستند و قادر به تببين 464% درصد واريانسِ متغير تعالي سازماني مدارس مي باشند. ابعاد ويژگي هاي شخصيتي مدير؛ انتخاب كاركنان شايسته سپس تعيين هدف؛ فرهنگ انضباطي؛ استفاده از فناوري و بعد تراكم نيرو و جهش داراي اثر مثبت و معنادار بر متغير تعالي سازماني مدارس درسطح 0.01 مي باشد.