تأثير سياست‌هاي پولي و مالي بر بي‌ثباتي مالي در ايران از طريق رفتار اهرمي بانك‌ها و كارآفرينان: يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي

پژوهش حاضر به بررسي اثرات تكانه‌هاي پولي و مالي بر پويايي‌هاي اقتصاد كلان و رفتار اهرمي بانك‌ها و كارآفرينان به عنوان عوامل مهم ايجاد بي‌ثباتي مالي در ايران طي دوره 1401-1368 با استفاده از الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي كينزي جديد مي‌پردازد. تاكنون رفتار اهرمي بانك‌ها و كارآفرينان در رابطه با بي‌ثباتي مالي در اقتصاد ايران در يك چارچوب تعادل عمومي بررسي نشده است. نتايج نشان مي‌دهد كه تكانه‌‌هاي پولي و مالي انبساطي اگرچه باعث رونق اقتصادي مي‌شوند، اما با اهرمي كردن بانك‌ها و كارآفرينان، افزايش حاشيه نرخ تسهيلات و نرخ سود سپرده، و كاهش حاشيه بازدهي سرمايه كارآفرين و نرخ تسهيلات، خطر بي‌ثباتي مالي را افزايش مي‌دهند. در اين حالت، اهرم‌هاي بانكي و كارآفريني رفتار موافق چرخه دارند. در نتيجه اين تكانه‌ها يك تعارض بين رونق اقتصادي و بي‌ثباتي مالي ايجاد مي‌كنند. توابع ضربه-واكنش نشان مي‌دهند كه تأثير تكانه پولي نسبت به تكانه مالي بر متغيرهاي كلان و همچنين اهرم‌ها و حاشيه‌ها (بي‌ثباتي مالي) بيشتر است. با توجه به اثر افزايشي اهرم‌هاي بانكي و كارآفريني بر ظهور بي‌ثباتي مالي در ايران، توصيه مي‌شود كه با ‌بكارگيري روش‌هاي مكملي جديد مانند استفاده از سياست‌هاي احتياطي كلان همزمان در جهت افزايش ثبات اقدام شود.