بهينه سازي سيكل عمليات‌حرارتي سخت‌گرداني سيلندر دستگاه روغن ‌كشي ساخته شده از فولاد زنگ ‌نزن مارتنزيتي

عمليات حرارتي سخت ‏گرداني يكي از مهم‌ترين فرآيند‌هايي است كه در ساخت قطعه سيلندر دستگاه روغن‌كشي انجام مي‌شود. در طول عمليات حرارتي‏دهي، تنش‌هاي حرارتي ايجاد شده كه در حين فرآيند روغن‌كشي در اثر فشار ناشي از دوران ماردون باعث ايجاد عيوب داخلي در قطعه مي‏گردد كه عمر مجموعه را به شدت كاهش داده و منجر به شكست آن مي‏گردد. اين پژوهش به مطالعه تجربي و شبيه‏سازي سيكل‌هاي عمليات حراتي سخت‏گرداني سيلندر دستگاه روغن‏كشي ساخته شده از فولاد زنگ نزن مارتنزيتي 420 پرداخته است. از آنجايي كه علت اصلي شكست قطعه سيلندر، وجود تنش‏هاي باقيمانده است، لذا سيكلي كه در آن تنش پسماند قطعه كمترين مقدار است، به عنوان حالت بهينه انتخاب شده است. براي اطمينان از صحت نتايج شبيه‌سازي، نمونه‌‏هاي آزمايشگاهي با ابعاد مشخص از همان جنس تهيه شده‌ و سيكل‌هاي مختلفي به روش تاگوچي طراحي شد. در ادامه نمونه‌هاي استاندارد تست كشش از نمونه‌هاي آزمايشگاهي سخت شده تهيه شده و رفتار مكانيكي نمونه‌ها باهم مقايسه شده است. در نهايت بهترين سيكل سخت‏گرداني با پيشگرم مرحله اول در دماي 790 درجه سانتي‏گراد به مدت 30 دقيقه، پيشگرم مرحله دوم در دماي 900 درجه سانتي‏گراد به مدت 30 دقيقه، آستنيته كردن در دماي 1065 درجه سانتي‏گراد به مدت 30 دقيقه، كوئنچ در روغن 80 درجه سانتي‏گراد به مدت 10 ثانيه، تمپر مرحله اول در دماي 370 درجه سانتي‏گراد به مدت 90 دقيقه و تمپر مرحله دوم در دماي 370 درجه سانتي‏گراد به مدت 90 دقيقه بدست آمده است.