برآورد عرضه و تقاضاي نيروي كار تا سال 1430 در ايران

هدف از تدوين اين مقاله، پيش‏ بيني عرضه و تقاضاي نيروي كار در ايران و سپس شكاف ميان اين دو تا سال 1430بوده و براي پيش بيني عرضه، نخست جمعيت به تفكيك سن با روش كوهورت تا سال 1430 برآورد شده، سپس با دو سناريو براي نرخ مشاركت نيروي كار جمعيت فعال يا عرضه نيروي كار پيش‏ بيني شده است. سناريوي واقع بينانه كه نرخ مشاركت نيروي كار را متناسب با روند «متوسط سال‏هاي تحصيل زنان» پيش ‏بيني مي‏ كند، جمعيت فعال در سال 1430 را 30.35 ميليون نفر پيش ‏بيني كرده، و از طرف ديگر، با استفاده از كشش توليدي اشتغال و دو سناريو براي رشد اقتصادي ايران، تقاضا براي نيروي كار تا سال 1430 پيش ‏بيني شده است. با فرض رشد اقتصادي متوسط 2.6 درصد در سال و كشش توليدي 0.7، ميزان تقاضا براي نيروي كار در سال 1430، حدود 40.26 ميليون نفر پيش ‏بيني شده است. با سناريوي واقع بينانه براي نرخ مشاركت و سناريوي رشد اقتصادي سالانه 2.6 درصد، نتايج نشان مي ‏دهد كه تا سال 1410، بيكاري در ايران وجود دارد هرچند كه روند آن كاهشي است. در سال 1410، بيكاري به صفر مي‌رسد؛ يعني عرضه و تقاضا باهم برابر مي ‏شوند. از سال 1410 به بعد، مازاد تقاضاي نيروي كار با روند افزايشي شروع خواهد شد؛ ‏به‏ طوري‏كه در سال 1430، مازاد تقاضا براي نيروي كار به حدود 10 ميليون نفر مي‏رسد. براي جذب مازاد تقاضاي نيروي كار، سه پيشنهاد سياستي ارائه شده است: اول، افزايش بهره‏ وري؛ دوم، استفاده از نيروي كار خارجي و سوم، افزايش نرخ مشاركت اقتصادي زنان.