همبستگي اقتصاد، انرژي و محيط زيست (3E) در كشورهاي منتخب آسيايي: كاربردي از الگوي معادلات هم‌زمان فضايي پانل

بررسي رابطه ميان رشد اقتصادي، انتشار دي اكسيد كربن و مصرف انرژي همواره يكي از چالش‌هاي اصلي كشورهاي جهان محسوب مي‌شود. هدف از انجام اين پژوهش بررسي همبستگي رشد اقتصادي، كيفيت محيط زيست و مصرف انرژي در كشورهاي آسيايي با در نظر گرفتن تأثيرپذيري كشورها از يكديگر است. اين همبستگي در دورۀ زماني 2002-2018 در قالب الگوي معادلات هم‌زمان فضايي پانل (SPSEM) با روش حداقل مربعات دو مرحله‌اي تعميم‌يافته فضايي (GS2SLS) برآورد مي‌شود. همبستگي فضايي رشد اقتصادي، مصرف انرژي و انتشار دي اكسيد كربن تأييد مي‌شود، ضمن اينكه محيط زيست به‌طور فضايي همبستگي قوي‌تري نسبت به دو سري ديگر دارد. همچنين نتايج، ارتباط رشد اقتصادي و محيط زيست، رشد اقتصادي و مصرف انرژي و نيز مصرف انرژي و محيط زيست را تأييد مي‌كند. ثبات سياسي، اصلاح ساختار نامطلوب شهرها و افزايش كارايي انرژي منجر به بهبود كيفيت محيط زيست كشورها مي‌شود. براي اتخاذ سياست‌هاي كارآمد در مورد مسائل مربوط به تغييرات آب و هوايي، سياست‌گذاران بايد اثرات سرريز فضايي كشورها را در نظر بگيرند. اين نتايج تجربي جديد به سياست‌گذاران در طراحي سياست‌هاي زيست‌محيطي و انرژي مناسب براي تحقق اهداف كشورهاي آسيايي براي توسعه اقتصادي و پايداري كمك مي‌كند.