بررسي انتقادي مناظره ليبرال ها و جماعت گرايان در فلسفه سياسي معاصر

نقدهاي جدي جماعت گرايي برگفتمان ليبرال يكي از مهمترين موضوعات فلسفه سياسي معاصر است. بي توجهي به منازعه جماعت گرايي عليه ليبراليسم، موجب ناتواني در تحليل و فهم بسياري از موضوعات فلسفه سياسي لبيرال و غيرليبرال در دهه هاي پاياني قرن بيستم و قرن جاري خواهد شد. كتاب درآمدي بر مناظره ليبرال‌ها و جماعت گرايان در فلسفه سياسي معاصر عهده دار تحليل اين موضوع مهم است.پرداختن به موضوعي تقريباً بديع درفلسفه سياسي معاصر و تاكيد بر روش «هرمنيوتيك متن محور» براي خوانش آثار انديشه سياسي،از نقاط قوت كتاب است.با اين وجود، به نتايج اين منازعه درفسلفه سياسي معاصر، توجه نشده و تاثير آرا ويتكنشتاين متاخر در مضمون ومحتواي فلسفه سياسي جماعت گرايي مورد غفلت قرار گرفته است. همچنين نويسندگان براي مكينتاير در فلسفه سياسي جماعت گرايي نقش رهبري را قائل هستند، اما نسبت به جايگاه بسيار مهم سندل به ويژه تقدم آرا او نسبت به ساير جماعت گرايان و محوريت عدالت در بحث او التفات لازم صورت نگرفته است. همچنين با توجه به اينكه محور منازعه مورد بحث عدالت بوده است شايسته بود محورهاي تبيين شده در كتاب در اين باب نهايتا به موضوع عدالت و جنبه هاي مختلف آن ارجاع داده مي شد.