بررسي استفاده توأم از ميكروژل اليافي حاوي الياف پلي‌پروپيلن و الياف فولادي بر خواص مكانيكي بتن

در سال‌هاي اخير رويكرد متخصصان صنعت ساختمان به ارتقاي كيفيت اين محصول معطوف شده است. جهت رسيدن به اين هدف، در سال‌هاي اخير، استفاده از نسبت آب به سيمان كمتر با كمك فوق روان‌كننده‌ها، و نيز استفاده از پوزولان‌هاي طبيعي و يا مصنوعي، و همچنين استفاده از الياف از جنس‌ها و با مشخصات متفاوت، در تركيب بتن، معمول شده است. در اين پژوهش به مطالعه آزمايشگاهي اثر استفاده توأم از ميكروژل اليافي و الياف فولادي بر روي خواص مكانيكي پرداخته شده است. ميكروژل اليافي شامل ميكروسيليس(دوده سيليسي)، الياف پلي پروپيلن (الياف pp) و فوق روان‌كننده مي‌باشد. الياف فولادي مصرفي به طول 5 سانتي‌متر و قطر 8/0 ميلي‌متر و به صورت انتهاي قلاب‌دار مي‌باشد. تأثير ميكروژل و الياف فولادي هر كدام در پنج نسبت ميكروژل اليافي 0 ، 5/0 ، 1 ، 2 ، 5 درصد و الياف فولادي نيز به نسبت‌هاي 0 ، 05 ، 1 ، 5/1 ، 2 درصد مورد مقايسه و بررسي قرار گرفت. در مجموع 25 طرح اختلاط مورد آزمايش‌هاي مقاومت فشاري و مقاومت خمشي براي بررسي خواص مكانيكي قرار گرفت. نتايج آزمايش‌هاي مقاومت فشاري و خمشي بيانگر آن بوده است كه با افزودن درصدهاي مختلف الياف درصد افزايش در مقاومت فشاري در اكثر نمونه‌هاي 7 روزه نسبت به نمونه‌هاي 28 روزه بهبود بيشتري يافته‌اند. بيشترين رشد مقاومتي مربوط به نمونه‌هاي حاوي 5 درصد ميكروژل اليافي و 2 درصد الياف فولادي بوده است. همچنين ارزيابي خواص مهندسي سنگدانه‌ها نشان مي‌دهد كه خواص مقاومتي سنگدانه‌ها بيشترين تاثير را بر مقاومت بتن دارند.