نقد ادله تفسيري مصطفي طباطبايي در رد توسل به دعاي پيامبران و اولياي الهي

جريان سلفي‌گراي قرآنيان با طرح ديدگاه‌هاي كلامي سلفيت برخي از بنيان‌هاي عقيدتي شيعه را تخطئه كرده است. اكثر عناصر اين جريان، مانند مصطفي حسيني طباطبايي مؤلف تفسير بيان معاني در كلام رباني، در تفسير خود علي‌رغم وجود آياتي مبني بر توسل به دعاي پيامبران، شفاعت‌خواهي را رد كرده و از جمله دلايل آن را ناتواني شنيدن پيامبران پس از مرگ و محدود كردن آن به زمان حضور پيامبران دانسته‌اند. بنابراين با دلايل قرآني و روايي موضوع را بررسي و نتايج آن را به صورت استدلالي و به روش توصيفي تحليلي بيان خواهيم كرد كه بر خلاف ادعاي اين جريان فكري، با توجه به اطلاق آيات مربوط به توسل، دعاي پيامبران فقط به زمان حضور پيامبران محدود نيست، بلكه آيات قرآن و روايات به‌روشني گواهي مي‌دهند كه يكي از راه‌هاي آمرزش گناهان درخواست دعا از اولياي الهي است و سماع موتي بر اساس قرآن و روايات صحيح السند قابل اثبات است.