مطالعه عددي و پارامتريك اثر زلزله‌هاي متوالي بر روي سيستم ديوار برشي فولادي جدار نازك مركزگرا

هدف از مركزگرا كردن سيستم ديوار برشي فولادي، حفظ تير و ستون ها در محدوده الاستيك است. در پژوهش حاضر، ساختمان هاي پنج، ۱۰ و ۲۰ طبقه با ديوار برشي فولادي به روش مهاربند معادل نواري در نرم‌افزار E‌T‌A‌B‌S طراحي شدند. سپس، هفت شتاب‌نگاشت دور از گسل انتخاب و مقياس‌بندي شده و در نرم‌افزار B‌A‌Q‌U‌S مدل‌سازي شدند. مدل پنج طبقه با مدل بدون مركزگرا مقايسه شد. نتايج تحليل پوش‌اور نشان داد كه در مدل پنج طبقه ديوار برشي فولادي مركزگرا، تير و ستون‌ها در محدوده الاستيك باقي مانده‌اند و در مدل بدون مركزگرا استهلاك انرژي بيشتري دارند. همچنين، نتايج نشان داد كه دريفت و حداكثر جابه‌جايي و نسبت بيشترين مقدار شتاب بام به شتاب ركوردهاي انتخابي در ديوار برشي فولادي مركزگرا نسبت به بدون مركزگرا افزايش يافته است.