بررسي رفتار مكانيكي بتن حاوي مصالح بازيافتي بتن و لاستيك به عنوان پي جداساز

با توجه به شرايط لرزه‌خيز كشور ايران و خسارت‌هاي زيادي كه در نتيجه‌ي آن به‌وجود مي‌آيد، تغيير در عملكرد فعلي طراحي سازه‌يي براي دستيابي به عملكرد بهتر در سيستم لرزه‌يي ضروري است. از سوي ديگر، نگراني‌هايزيست‌محيطي، مهندس‌هاي عمران را بر آن داشته است تا روش‌هاي مناسب استفاده‌ي مجدد از ضايعات ساختماني را شناسايي كنند. هدف پژوهش حاضر، بررسي آزمايشگاهي رفتار بتن ساخته شده با مصالح بازيافتي به عنوان پي گسترده‌يي است كه براي ساختمان‌هاي با ارتفاع كم يا متوسط نقش جداساز لرزه‌يي دارد. در پژوهش حاضر، تأثير گرانول لاستيك و سنگ‌دانه‌ي بتن بازيافتي بر روي بتن بررسي و چهار طرح اختلاط متفاوت به ترتيب فاقد مصالح بازيافتي، ۴۰، ۵۰ و ۶۰ درصد سنگ‌دانه‌ي بتن بازيافتي جايگزين درشت‌دانه، طراحي و ساخته شده است. يافته‌ها نشان داده‌اند كه تغيير درصد سنگ‌دانه‌ي بتن بازيافتي به‌جاي درشت‌دانه، سبب كاهش مقاومت‌هاي فشاري و خمشي و افزايش چشمگير مقاومت برشي شده است.