تحليل و سنجش موانع موثر بر تحقق پايداري گردشگري در نواحي روستايي (مورد‌مطالعه: دهستان اورامان شهرستان سروآباد)

پژوهش حاضر به دنبال شناسايي مهم‌ترين موانع مؤثر بر پايداري گردشگري نواحي روستايي منطقه اورامان است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف كاربردي، ازلحاظ روش توصيفي - تحليلي و ازلحاظ شيوه گردآوري اطلاعات تركيبي از روش‌هاي اسنادي (كتابخانه‌اي) و ميداني (مبتني بر توزيع پرسش‌نامه، مشاهده و مصاحبه نيمه ساختاريافته) است. رويكرد پژوهش، تلفيقي از هر دو رويكرد كمي - كيفي است. جامعه آماري پژوهش، شامل مردم محلي و آگاهان عرصه گردشگري، صاحبان خدمات و مسئولين توسعه روستايي منطقه است. در بخش كيفي ابتدا جهت شناسايي مهم‌ترين موانع مؤثر بر پايداري گردشگري اورامان، با گروه صاحبان خدمات، متخصصان و مسئولين، با استفاده از روش نمونه‌گيري گلوله برفي، مصاحبه‌هايي نيمه‌ساختاريافته انجام و با استفاده از نظريه داده بنياد تجزيه‌وتحليل گرديده . در مرحله بعد با استفاده از آزمون‌هاي آمار استنباطي (t تك نمونه‎اي و تحليل مسير) موانع شناسايي‌شده در قالب پرسش‌نامه‎اي محقق ساخته با حجم نمونه 310 نفر از سرپرستان خانوار ساكن روستاهاي هدف گردشگري منطقه ارزيابي شد و در ادامه نيز توسط60 نفر از  صاحبان خدمات گردشگري، گردشگران، متخصصان و مسئولين توسعه منطقه مورد تأييد قرار گرفت. نتايج پژوهش، مهم‌ترين موانع و چالش‎هاي پيشروي پايداري گردشگري روستايي منطقه اورامان را در چهار بعد نارسايي‎هاي اقتصادي، نارسايي‎هاي اجتماعي، نارسايي‎ها و ضعف‎هاي بعد نهادي و نارسايي‎هاي كالبدي - محيطي خلاصه نمودند. دراين‌بين، مؤلفه عدم توجه و نظارت مطلوب دولت با بار كلي 0.486 بيشترين تأثير را در ناپايداري گردشگري منطقه دارد.