ارائه مدلي براي شبيه‌سازي عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري روستايي (موردمطالعه: مجموعه روستاهاي ده‌بالا شهرستان تفت)

توسعه مطلوب صنعت گردشگري روستايي نيازمند آگاهي و شناخت كافي از مسائل و عوامل مؤثر آن است. در همين راستا، پژوهش حاضر باهدف اراﺋﻪ ﻣﺪﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ در نظر گرفتن ﻋﻮاﻣﻞ مؤثر، توسعه گردشگري در مجموعه روستاهاي ده‌بالا شهرستان تفت را شبيه‌سازي ﮐﻨﺪ، انجام گرفت. روش پژوهش حاضر روش آميخته (كيفي و كمي) كه ازنظر هدف، كاربردي و از حيث ماهيت و روش، توصيفي تحليلي بود. جامعه آماري در بخش كيفي شامل، اساتيد دانشگاه، مديران گردشگري و در بخش كمي شامل اساتيد دانشگاه بود. در بخش كيفي نمونه‌گيري با روش گلوله‌برفي تا دستيابي به اشباع نظري و در بخش كمي به شيوه قضاوتي انجام شد. اﺑﺰار ﮔﺮدآوري داده‌ها، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ بود. در ﺑﺨﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده روش ﺗﺤﻠﯿﻞ مضمون ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري روستايي ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﺳﭙﺲ عوامل مؤثر شناسايي‌شده ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش دلفي فازي اولويت‌بندي شد و درنهايت در ﺑﺨﺶ كمي ﻣﺪل توسعه گردشگري روستايي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﯾﮑﺮد مدل‌سازي ﻋﺎﻣﻞ مبنا شبيه‌سازي شده است. ﺗﺤﻠﯿﻞ داده‌هاي ﭘﮋوﻫﺶ در ﻓﺎز ﮐﯿﻔﯽ ﺑﺎ نرم‌افزار Maxqda20 و در ﻓﺎز ﮐﻤﯽ ﺑﺎ نرم‌افزارهاي Excel و AnyLogic اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. تحليل داده‌ها، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ شناسايي 44 كد اوليه، 10 مضمون فرعي و 4 مضمون اﺻﻠﯽ (مديريتي، زيرساختي، اقتصادي و اجتماعي) شد كه عامل مديريتي به‌عنوان تأثيرگذارترين عامل شناخته شد و  همچنين نتايج نشان داد در پايان دوره شبيه‌سازي، ميزان توسعه گردشگري اين مجموعه روستايي، بيش از 95 درصد ﺷﺪه اﺳﺖ. باتوجه‌به نتايج پژوهش حاضر، مطلوب است تا مديران گردشگري توجه ويژه‌اي روي عوامل مؤثر شناسايي‌شده كه نقش بسزايي در توسعه گردشگري روستايي دارند، داشته باشند.