تحليل پويايي انسجام سازماني در اجراي طرح آباداني و پيشرفت روستايي (موردمطالعه: شهرستان گچساران)

وجود ساختار منسجم سازماني براي دستيابي به تلاش‌هاي هماهنگ، برنامه‌ريزي جامع منابع، و بهبود نتايج حكمراني محلي حياتي است. همچنين پويايي قدرتي كه پاسخ‌هاي حكمراني كارآمد را ايجاد كند، مي‌تواند موجب تاب‌آوري نظام اجتماعي-بوم‌شناختي شود. در اين پژوهش، پويايي انسجام سازماني دست‌اندركاران سازماني مرتبط با طرح‌ آباداني و پيشرفت منظومه‌هاي روستايي در شهرستان گچساران، به‌عنوان پايلوت براي ارزيابي حكمراني مؤثر محلي بررسي شد. تحليل شبكه تبادل اطلاعات و همكاري در بين اين دست‌اندركاران در دو بازه زماني قبل و بعد از اجراي اين طرح، با استفاده از روش تحليل شبكه اجتماعي صورت گرفت. براي اين منظور شاخص مركزيت بينابيني در سطح خرد و شاخص‌هاي تراكم، تمركز و ميانگين فاصله ژئودزيك در سطح كلان شبكه، سنجش شد. نتايج نشان داد در قبل از اجراي طرح، سازمان‌هاي فرمانداري، صندوق كارآفريني اميد و فني و حرفه‌اي و بعد از اجراي طرح فرمانداري، ميراث فرهنگي و صندوق كارآفريني اميد به‌عنوان كنشگران با بالاترين مركزيت بينابيني، داراي نقش مهم در كنترل جريان اطلاعات و منابع هستند. نتايج كلي شاخص مركزيت بينابيني، نشان‌دهنده بهبود جريان اطلاعات و توزيع نقش‌هاي كليدي در شبكه است، كه به افزايش كارايي و هماهنگي سازمان‌ها منجر شده است. همچنين، نتايج شاخص‌هاي كلان شبكه نشان‌دهنده افزايش انسجام شبكه روابط و كاهش تمركز و افزايش سرعت گردش اطلاعات در شبكه نسبت به قبل از اجراي طرح است. رويكرد انجام‌شده در اين پژوهش مي‌تواند به‌عنوان الگويي براي ساير مناطق نيز استفاده شود و به بهبود حكمراني محلي كمك كند.