نقد و بررسي برخي اشكالات ابن‌تيميه بر حديث يوم الدار

حديث يوم الدار يكي از كهن‌ترين منابع اثبات ولايت و جانشيني اميرالمؤمنين علي است كه در منابع متعدد روايي، تفسيري و تاريخي شيعه و سني نقل شده است. ابن‌تيميه در كتاب منهاج السنه، آن‌گونه كه مبناي اوست، به انكار اصل حديث و ايراد و اشكالات متعدد سندي و دلالي بر آن پرداخته است. عدم نقل حديث در كتب معتبر، ضعف عبدالغفار بن القاسم از راويان حديث يوم الدار در تاريخ طبري و پاره‌اي اشكالات ديگر ازسوي او مطرح شده است. بررسي منابع حديثي اهل‌سنت مانند مسند احمد بن حنبل، خصائص نسايي و منابع تاريخي مانند تاريخ طبري و تاريخ دمشق و مصادر تفسيري مانند تفسير ابن‌ابي‌حاتم رازي و ثعلبي و بغوي نشان مي‌دهد ادعاي ابن‌تيميه فاقد پشتوانۀ علمي است؛ منابع فوق به‌ويژه تاريخ طبري داستان يوم الانذار را به‌تفصيل آورده‌اند. تعدد و تنوع منابع در كنار قدمت زماني آن، ادعاي انكار اصل حديث را نفي مي‌كند. ابن‌تيميه در كنار انكار حديث يوم الدار، چند اشكال دلالتي نيز گرفته كه به‌صورت گذرا مورد بحث قرار گرفته است.