تقريري بر مفهوم معنا در انديشه هايدگر متقدم «دازاين و كشف حقيقت وجود»

مفهوم سنتي معنا در عصر ما به‌واسطه انفجار در حوزه‌هاي دانش و تكنولوژي و متعاقب آن هجرت خدايان جايگاه و اعتبار خويش را از دست داده است. مارتين هايدگر از جمله انديشمندان معاصري است كه معناي زندگي را در تفكر مدرن و در غياب خدايان مابعدالطبيعي مورد بررسي قرار داده است. او در دوره نخست فكري خود تلاش كرده است تا با نفي هر نوع رهيافت غايت‌انگارانه و با تكيه بر مفهوم وجودشناسي بنيادين خود معنايي براي زندگي جعل كند. از اين‌رو غرض از تحليل پديدارشناسي هرمنوتيكي دازاين در اين جستار، وصول به‌ درك معناي زندگي اصيل، كه همان رسالت اصلي فلسفه هايدگر متقدم است مي‌باشد. محور نظام فكري هايدگر و وجودشناسي بنيادين او، مسئله انسان به‌مثابه دازاين است. هايدگر شناخت حقيقت وجود را تنها از طريق دازاين امكان‌پذير مي‌داند. چراكه به‌زعم او انسان تنها افقي است كه وجود در آن خود را متجلي مي‌سازد. ازاين‌رو هايدگر براي جستجوي معناي زندگي، از ساختارهاي بنيادين با يكديگر مرتبط نحوه وجودِ دازاين، همچون در -جهان- بودن، پروا و درنهايت از مرگ‌آگاهي به روش هرمنوتيكي رازگشايي مي‌كند. او نتيجه مي‌گيرد كه دازاين مي‌تواند با مرگ‌آگاهي و رهايي از تسلط داسمن، با انتخاب‌هاي آزادانه به‌ يك زندگي اصيل و متعاقب آن معنادار دست پيدا كند. اما او اراده و خواست انسان را تنها راه‌حل نمي‌داند. و بر اين اعتقاد است كه ما همواره بايد منظرِ گشايشي باشيم كه خود هستي آن ‌را براي ما فراهم مي‌سازد.