اثر روش ‌هاي استخراج اسيدي، آنزيمي و فراصوت بر ويژگي ‌هاي پلي ساكاريد فوكوئيدان استخراجي از جلبك قهوه‌اي Sargassum ilicifolium

در تحقيق حاضر پلي ‌‌ساكاريد سولفاته فوكوئيدان با استفاده از روش ‌‌هاي اسيدي، آنزيمي و فراصوت از جلبك قهوه‌‌اي Sargassum ilicifolium استخراج گرديد. بازده استخراج مورد سنجش قرار گرفت و طيف سنجي تبديل فوريه فرو سرخ (FTIR) براي شناسايي گروه‌‌هاي عاملي فوكوئيدان استخراجي مورد استفاده قرار گرفت. جهت سنجش ويژگي‌‌هاي ضداكسايشي از آزمون‌‌هاي خنثي‌كنندگي راديكال‌‌هاي آزاد DPPH و قدرت كاهندگي آهن استفاده شد. ويژگي‌‌هاي امولسيون كنندگي فوكوئيدان استخراجي براي روغن‌‌هاي آفتابگردان، ذرت و كانولا نيز اندازه‌‌گيري شدند. نتايج مطالعه نشان داد كه بازده استخراج در روش آنزيمي (11.37 درصد) به طور معني‌‌داري بيشتر از روش‌‌هاي اسيدي (7.87 درصد) و فراصوت (8.07 درصد) بود (0.05 p). طيف سنجي FTIR نشان داد كه پلي‌ساكاريدهاي فوكوئيدان استخراجي داراي گروه‌‌هاي سولفات در فركانس‌‌هاي 817 و cm-1 1249 بودند. در غلظت‌‌ 1 ميلي‌گرم بر ميلي ليتر، بيشترين ميزان خنثي كنندگي راديكال‌‌هاي آزاد DPPH (38.07 درصد) و كاهندگي آهن (0.167 جذب) در فوكوئيدان‌‌هاي استخراجي به روش آنزيمي اندازه‌‌گيري شد (0.05 p). ولي فوكوئيدان استخراجي به روش اسيدي داراي كمترين ميزان خنثي‌كنندگي راديكال‌‌هاي آزاد DPPH (26.42 درصد) و كاهندگي آهن (0.156 جذب) بود (0.05 p). در تمامي روغن‌‌هاي مورد استفاده، بيشترين مقدار شاخص امولسيون‌كنندگي (34.67-39.75 درصد) در فوكوئيدان‌‌هاي استخراجي به روش آنزيمي اندازه‌‌گيري شد. با اين‌حال، مقادير شاخص امولسيون‌كنندگي تنها در روغن ذرت داراي اختلاف معني‌‌دار بودند (0.05 p). به طور كلي، پلي‌ساكاريدهاي فوكوئيدان استخراجي با استفاده از روش‌‌هاي آنزيمي و فراصوت داراي بازده، ويژگي‌‌هاي ضداكسايشي و امولسيون‌كنندگي بهتري نسبت به نمونه‌‌هاي استخراجي به روش اسيدي بودند.