تأثير كينزيو فوبيا بر بازگشت به ورزش پس از بازسازي رباط صليبي قدامي: مرور سيستماتيك

مقدمه و اهداف آسيب رباط صليبي قدامي يكي از آسيب‌هايي است كه مي‌تواند باعث كناره‌گيري دائمي ورزشكار از دنياي ورزش حرفه‌اي شود. تقريباً نيمي از ورزشكاران حتي پس از توانبخشي نمي‌توانند بسيار خوب به سطح رقابتي قبل از آسيب خود بازگردند. به همين دليل عاملي ديگر به غير از عوامل جسماني در عدم بازگشت به ورزش وجود دارد كه در اكثر مطالعات به عوامل رواني نسبت داده مي‌شود. ترس از آسيب‌ديدگي مجدد و ترس از حركت از عوامل روان‌شناختي مي‌باشند كه به‌خوبي شناخته شده‌اند. افزايش ترس از آسيب‌ديدگي مجدد و ترس از حركت (كينزيوفوبيا)، عاملي است كه پس از بازسازي رباط صليبي قدامي مانع بازگشت ورزشكار به ورزش مي‌شود. مطالعات زيادي به بررسي عوامل روان‌شناختي پس از بازسازي و آسيب رباط صليبي قدامي پرداخته‌اند، اما مطالعه‌اي كه بررسي تأثير كينزيوفوبيا بر بازگشت به ورزش انجام شده باشد توسط محقق يافت نشد. به همين دليل هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير كينزيوفوبيا بر ميزان بازگشت به ورزش پس از بازسازي رباط صليبي قدامي بود.مواد و روش‌ها در اين پژوهش، تحقيقات منتشرشده از سال 2000 تا 2020 كه براي بررسي تأثير كينزيوفوبيا بر بازگشت به ورزش پس از بازسازي رباط صليبي قدامي انجام شده بودند، جست‌وجو شدند. در اين مطالعه جست‌وجوي مقالات مرتبط با در نظر گرفتن كليدواژه‌هاي تخصصي فارسي شامل ترس از حركت، ترس از آسيب مجدد، كينزيوفوبيا، عوامل روان‌شناختي ورزش، بازگشت به ورزش، بازسازي رباط صليبي قدامي و كليدواژه‌هاي تخصصي انگليسي  kinesiophobia، Psychological factors of exercise، Return to sport،  Fear of movement، Fear of re-injury، anterior cruciate ligament reconstruction در پايگاه‌هاي اختصاصي فارسي و انگليسي گوگل‌اسكالر، تريپ، پدرو، پابمد، ايرانداك، پايگاه مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي و  مگيران انجام شد.يافته‌ها پس از جست‌وجو، ابتدا تعداد 162 مقاله و پس از بررسي چكيده، تعداد 57 مقاله مورد بررسي دقيق قرار گرفت. پس از جست‌وجوهاي صورت‌گرفته براساس معيارهاي ورود و خروج درنهايت 26 مقاله براي ورود به مطالعه انتخاب شدند. نتيجه‌گيري باتوجه‌به يافته‌هاي حاصل از تحقيقات ترس از حركت و ترس از آسيب مجدد در ورزشكاران پس از بازسازي رباط صليبي قدامي مي‌تواند باعث تأخير در بازگشت به ورزش شود كه اين امر مي‌تواند باعث كاهش كيفيت زندگي، كاهش مشاركت در ورزش و مشاركت در بازي‌هاي تفريحي، افسردگي و استرس شود. روش‌هاي متفاوت توانبخشي نيز يكي از عواملي است كه تأثير بالايي در كسب نتايج متفاوت پس از بازسازي رباط متقاطع قدامي مي‌شود و ازآنجايي‌كه بهبود جسماني و روان‌شناختي موازي با هم پيشرفت نمي‌كنند، ايجاد رويكرد جديدي در بازتواني ورزشي پس از بازسازي رباط صليبي قدامي ضروري به نظر مي‌رسد.