تأثير تمرينات اسپرت‌متريك بر والگوس پويا، استقامت ناحيه مركزي بدن و ثبات پاسچرال فوتباليست‌هاي خانم داراي والگوس پوياي زانو

مقدمه و اهداف مهم‌ترين عوامل خطرساز آسيب زانو شامل ضعف ثبات مركزي، ضعف ثبات پاسچرال و والگوس پوياي بيش از حد زانو است. يكي از موفق‌ترين پروتكل‌هاي پيشگيري از آسيب زانو در زنان ورزشكار، تمرينات اسپرت‌متريك تخصصي فوتبال است. به نظر مي‌رسد تأثير اين پروتكل بر ثبات مركزي بدن و ثبات پاسچرال فوتباليست‌هاي خانم داراي والگوس زانو بررسي نشده است. مواد و روش‌ها در پژوهش حاضر 24 فوتباليست داراي والگوس پوياي زانو در گروه تمرين (12 نفر) و كنترل (12 نفر) به‌ترتيب به‌مدت 6 هفته در تمرينات اسپرت‌متريك ويژه فوتبال و تمرينات معمول پيش فصل شركت كردند. آزمون‌ها شامل آزمون ثبات ناحيه مركزي بدن (اكستنسور، فلكسور و پلانك راست و چپ)، ثبات پاسچرال (ثبات پاسچرال واي) و والگوس پوياي زانو (حين آزمون سيستم امتيازدهي خطاي فرود) بود.يافته‌ها براي تحليل داده‌ها از آزمون آنكووا (P≤0/05) و SPSS نسخه 25 استفاده شد. نتايج بيانگر بهبود معني‌دار (0/01=P) ثبات پاسچرال (از 2/105 به 7/116)، ثبات مركزي (از 2/38 به 1/41) و والگوس زانو (از 3/25 به 4/12) بود.نتيجه‌گيري براساس يافته‌هاي پژوهش، پروتكل حاضر كه جهت پيشگيري از آسيب‌هاي زانو در فوتباليست‌هاي زن طراحي شده است، باعث تعديل هر سه عامل خطرساز آسيب زانو (ضعف ثبات مركزي، ضعف ثبات پاسچرال و والگوس زانو) مي‌شود. بنابراين انجام اين پروتكل به تمام فوتباليست‌هاي خانم داراي والگوس پوياي زانو پيشنهاد مي‌شود.