سنجش ميزان استفاده از منابع چاپي بر پايه اصل كمترين كوشش در بين دانشجويان دانشگاه رازي

هدف: اصل كمترين كوشش مبتني بر اين واقعيت است كه يك عمل همواره به طريقي كه كمترين كوشش و تلاش را نياز داشته باشد انجام مي‌شود. پژوهش حاضر بر آن است تا به مطالعه الگوي استفاده از منابع چاپي در بين دانشجويان دانشگاه رازي و مقايسه آن با اصل كمترين كوشش بپردازد. هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان استفاده از منابع چاپي اعم از كتاب ها و مجلات، توسط دانشجويان دانشگاه رازي و تحليل اين امر است كه اين استفاده تا چه اندازه تابع اصل كمترين كوشش است.روش‌شناسي‌: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي كمي و روش استفاده شده براي انجام آن، پيمايشي بود. جامعه پژوهش شامل همه دانشجويان دانشگاه رازي در شهر كرمانشاه بوده است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 375 نفر تعيين شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته‌اي استفاده شد. براي توصيف داده ها از آماره هاي توصيفي و براي سنجش نرمال يا غيرنرمال بودن توزيع داده ها از آزمون هاي كلموگروف اسميرنوف و شاپيرو-ويلك استفاده شد. در سطح استنباطي نيز از رگرسيون خطي چندمتغيره و آنووا، رگرسيون خطي گام‌به‌گام و تحليل اكتشافي استفاده شد.يافته‌ها: يافته ها نشان داد استفاده از منابع چاپي توسط دانشجويان دانشگاه رازي، به‌طور معناداري (R2=0/94) تابع اصل كمترين كوشش است. همچنين نتايج حاكي از آن بود كه متغير اصل كمترين كوشش، پيش بين معناداري براي ميزان استفاده از منابع چاپي است.نتايج: اصل كمترين كوشش يك اصل منطقي و بخردانه به نظر مي رسد و اثرپذيري استفاده دانشجويان از منابع چاپي از اين اصل، بايد مد نظر سياست گذاران و مديران كتابخانه ها و مراكز اطلاع رساني قرار گيرد.اصالت و ارزش: مطالعه پيرامون اصل كمترين كوشش در داخل ايران چندان مسبوق به سابقه نبوده و از تازگي و اصالت برخوردار است.