تبيين چارچوب مفهومي فضاي شهري سالم بر اساس اصول شهر هوشمند

در دنياي كنوني، فضاهاي شهري از يك‌ طرف و شهروند معاصر از طرف ديگر به‌شدت تحت تأثير فضاها و تكنولوژي‌هاي هوشمند و مجازي قرارگرفته است. از اين رو تأمين فضاهايي كه بتواند هم‌زمان با پاسخگويي به نيازهاي سلامتي انسان معاصر، توجه ويژه به بعد هوشمندي زندگي معاصر داشته باشد، بسيار حائز اهميت مي‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تببين مؤلفه‌هاي مؤثر بر فضاي شهري سالم هوشمند و ارائه يك چارچوب مفهومي عام در اين راستا به اين موضوع پرداخته است. پژوهش از منظر هدف‌گذاري كاربردي و از لحاظ ماهيت اطلاعات و شيوه تحليل آنها، كيفي است و در زمره پژوهش‌هاي اسنادي و درنهايت برمبناي روش تحقيق آميخته مي‌باشد. در اين راستا ابتدا ابعاد و مؤلفه‌هاي شهر سالم و شهر هوشمند كه از سوي صاحب‌نظران و حرفه‌مندان گستره دانش شهرسازي مطرح‌شده است، جمع‌آوري شده و با روش تحليل محتوا، كدگذاري و چارچوب عام شهر سالم و شهر هوشمند احصا مي‌شود. در مرحله بعدي، شاخص‌هاي احصا شده در مرحله اول، تجميع شده و با استفاده از معيارهاي 5‌گانه و با روش ماتريس گولر، امتيازدهي و رتبه‌بندي مي‌شوند و «چارچوب مفهومي عام فضاي شهري سالم با رويكرد شهر هوشمند» تبيين مي‌شود. در گام سوم با استفاده از شاخص كاپا، كنترل كيفيت چارچوب استخراجي، انجام مي‌شود و شناسنامه شاخص‌ها ارائه مي‌گردد. اين چارچوب متشكل از 5 بعد اقتصادي (1 مولفه، 3 شاخص)، اجتماعي (3 مولفه، 13 شاخص)، مديريتي (1 مولفه، 4 شاخص)، كالبدي (5 مولفه، 26 شاخص) و زيست‌محيطي (2 مولفه، 5 شاخص) مي‌باشد. بر اساس امتيازات نهايي، بعد زيست محيطي با امتياز 9.4، بعد كالبدي با امتياز 8.6، بعد اجتماعي با امتياز 8، بعد اقتصادي با امتياز 7.6 و بعد مديريتي با امتياز 6.9، به ترتيب اهميت در برنامه‌ريزي فضاي شهري سالم با رويكرد شهر هوشمند بايد مورد توجه قرار بگيرند.