سنجش و تحليل مطالعات طراحي در ايران

پژوهش‌هاي مرور نظام‌مند و فراتحليلي بخش مهمي از پژوهش در هر حوزۀ علمي هستند كه براي شناسايي وضعيت موجود و برنامه‌ريزي براي آينده، بايد به طور پيوسته به انجام برسند. در مطالعات اكتشافي اوليۀ اين پژوهش مشخص شد كه در زمينۀ مطالعات فراتحليلي در حوزۀ مطالعات طراحي در ايران خلاء علمي جدي وجود دارد. اين خلاء باعث مي‌‌شود كه هرگونه برنامه‌ريزي و سياستگذاري در حوزۀ مطالعات طراحي فاقد پشتنوانه‌هاي متقن باشند، لذا با هدف رسيدن به يك شناخت جامع از وضعيت علمي مطالعات طراحي در ايران، اين پرسش مطرح شد كه: وضعيت كمي و كيفي مطالعات طراحي در ايران چگونه است؟ پاسخ به چنين پرسشي نيازمند داشتن يك مبناي قياس است، لذا پرسش مقدماتي اين پژوهش اين بوده است كه: وضعيت كمي و كيفي مطالعات طراحي در دنيا چگونه است؟ براي دستيابي به پاسخ اين دو پرسش، سلسله‌اي از پرسش‌هاي رويشي مطرح شده‌اند و در گام‌هاي مطالعاتي و پژوهشي به آنها پاسخ داده شده است. پژوهش حاضر يك پژوهش فراتحليلي (متكي بر روش پريزما) است. از نظر ماهيت داده‌ها، پژوهش حاضر كيفي و از نظر روش جمع‌آوري داده‌ها، اسنادي است. براي طبقه‌بندي و تحليل داده‌ها، روش مقوله‌بندي داده بنياد به كار گرفته شده است. بحث بعمل آمده روي يافته‌ها معرف مجموعه‌اي از ويژگي‌ها و مختصات مطالعات طراحي در دنيا و در ايران است. از جمله فهرستي از حوزه‌ها و شاخه‌هاي پژوهش طراحي كه از سال 2010 مورد توجه بوده‌اند. در پايان، اين پژوهش نشانگر ابعاد كمي و كيفي ضعف شديد در حوزۀ مطالعات طراحي در ايران است.