پيش‌بيني نگرش جوانان مجرد به ازدواج بر اساس صفات شخصيتي و كمال گرايي

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني نگرش جوانان مجرد به ازدواج بر اساس صفات شخصيتي و كمال گرايي انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود، جامعه آماري شامل كليه دانشجويان مجرد دانشگاه هاي شهر اصفهان در نيمسال دوم سال تحصيلي 1399-1400 بود ند كه از جامعه مزبور تعداد 170 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي نگرش نسبت به ازدواج براتن و روزن (1998)، پرسشنامه 5 عامل بزرگ شخصيت فرم كوتاه (NEO-FFI)، پرسشنامه استاندارد كمال گرايي تري – شورت و همكاران (1995) پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون سلسه مراتبي با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد از بين صفات شخصيتي، نوروزگرايي به صورت منفي و برونگرايي به صورت مثبت و معنادار نگرش جوانان مجرد به ازدواج را پيش بيني مي كند. همچنين، كمال گرايي منفي بطور منفي و كمال گرايي مثبت به صورت مثبت و معني دار قادر به پيش بيني نگرش جوانان مجرد به ازدواج بود. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان چنين نتيجه گرفت كه صفات شخصيتي و كمال گرايي از عواملي هستند كه در نگرش جوانان به ازدواج نقش دارند.