مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر شفقت و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر اضطراب زنان نابارور

هدف: زنان نابارور در زندگي با اضطراب زيادي مواجه مي‌شوند و به نظر مي‌رسد كه درمان‌هاي برگرفته از موج سوم روان‌درماني بتواند در كاهش اضطراب آنها موثر واقع شود. در نتيجه، هدف اين مطالعه مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر شفقت و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر اضطراب زنان نابارور بود. روش‌ پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري دو ماهه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان نابارور مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي داراي پزشك متخصص باروري شهر تهران در سال 1401 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر بودند كه پس از بررسي معيارهاي ورود به پژوهش با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در سه گروه مساوي شامل دو گروه آزمايش و يك گروه گواه جايگزين شدند. هر يك از گروه‌هاي آزمايش به‌تفكيك 8 جلسه 90 دقيقه‌اي تحت درمان‌هاي مبتني بر شفقت و شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي قرار گرفتند و در اين مدت گروه گواه درماني دريافت نكرد. داده‌ها با سياهه اضطراب بك و همكاران (1988) گردآوري و با روش‌هاي تحليل واريانس آميخته و آزمون تعقيبي بونفروني در نرم‌افزار SPSS تحليل شدند. يافته‌ها: تحليل‌ها نشان داد كه هر دو روش درمان مبتني بر شفقت و درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي در مقايسه با گروه گواه باعث كاهش اضطراب زنان نابارور شدند و اثربخشي درمان مبتني بر شفقت در مقايسه با درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي در كاهش اضطراب آنان بيشتر بود (0.001 P). نتيجه‌گيري: طبق نتايج پژوهش حاضر و با توجه به اثربخشي بيشتر درمان مبتني بر شفقت در مقايسه با درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي در كاهش اضطراب زنان نابارور، پيشنهاد مي‌شود كه درمانگران در مداخله‌هاي خود از روش درمان مبتني بر شفقت استفاده نمايند.