بررسي اثربخشي بسته مشاوره قبل از ازدواج با رويكرد تلفيقي طرحواره درماني و ايماگوتراپي بر درمان مشكلات بين فردي زوجين در آستانه ازدواج

هدف: ازدواج باتوجه به عوامل مختلف ازجمله مشكلات بين فردي زوجين مي‌تواند پايدار يا ناپايدار باشد. هدف پژوهش، تعيين اثربخشي آموزش بسته مشاوره پيش از ازدواج مبتني بر تلفيق رويكردهاِي طرحواره درماني و ايماگوتراپي بر درمان مشكلات بين فردي زوجين در آستانه ازدواج بود. روش پژوهش: پژوهش به روش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون،پس آزمون و پيگيري دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماري را دختر و پسرهاي در آستانه ازدواج مراجعه كننده به مركز مشاوره راه فردا در شهر تهران در سال 1400 تشكيل دادند كه بيست زوج به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. سپس به طور تصادفي در دو گروه متشكل از 10 زوج آزمايش و 10 زوج گواه قرار گرفتند. براي هر دو گروه، پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري اجرا شد.پرسشنامه مشكلات بين فردي(هرويتز و همكاران، 1989) به كار رفت. بسته مشاوره در هشت جلسه نود دقيقه‌اي دو بار در هفته صرفاً براي گروه آزمايش اجراشد. تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي LSD در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداري آزمون‌هاي آماري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، اثر اصلي زمان (0.006= p) اثر اصلي گروه (0.001 = P) و اثر متقابل زمان و گروه (0.001 = P) بر متغير مشكلات بين فردي معنادار بود. در گروه آزمايش، ميانگين نمرات پيش آزمون متغير مشكلات بين فردي زوجين به طور معناداري بيشتر از ميانگين نمرات پس آزمون (0.015 = P) و پيگيري (0.024 = P) بود. به‌علاوه، تفاوت معناداري بين ميانگين نمرات متغير مذكور بين مراحل پس آزمون و پيگيري مشاهده نشد  (0.228 = p)كه به معناي ماندگاري اثر مداخله آموزش‌ها، در طول زمان در گروه آزمايش است. نتيجه‌گيري: براساس نتايج، آموزش بسته تدوين شده مشاوره پيش از ازدواج برمبناي تلفيق رويكردها و مفاهيم طرحواره درماني و ايماگوتراپي، بر كاهش مشكلات بين فردي زوجين در آستانه ازدواج اثربخشي دارد.