تاثير شدت آكنه بر كيفيت زندگي در مبتلايان به اختلال آكنه ولگاريس در زنان و مردان

هدف: آكنه به‌عنوان يكي از عوامل اصلي ناتواني در جهان، اثرات منفي رواني و اجتماعي عميقي را ايجاد مي‌كند. هدف اين مطالعه، بررسي رابطه كيفيت زندگي و بيماري آكنه است. روش پژوهش: اين مطالعه از روش توصيفي از نوع پيش‌بيني استفاده كرده است. 93 نفر در اين آزمون شركت كردند كه در بازه سني 15 تا 50 سال بودند و با روش نمونه‎گيري در دسترس وارد پژوهش شدند. براي شدت ابتلا از مقياس درجه‌بندي GAGS استفاده شد. براي تعيين ميزان كيفيت زندگي افراد مبتلا به آكنه از پرسش‌نامه كيفيت زندگي پوستي (DLQI) استفاده گرديد. يافته‎ها: كيفيت زندگي در ميان گروه‌هاي شدت آكنه نرمال نبود، بنابراين براي محاسبه همبستگي از آزمون كروسكال– واليس استفاده گرديد كه بيان كرد رابطه‌اي معني‌دار ميان اين دو متغير برقرار است (0.001 P). نتيجه‎گيري: كيفيت زندگي و آكنه ولگاريس همبستگي بسيار زيادي دارند. باتوجه‌به فراواني اين اختلال و تأثير آن بر عملكرد اجتماعي و عاطفي افراد، لزوم بررسي بيشتر جهت پيشگيري و درمان اين اختلال نيز امري ضروري است.