ارائه مدل كاركردهاي شبكه‌هاي اجتماعي در كنترل بحران امنيت رواني خانواده در مرحله پس از بحران (مطالعه موردي سيل خوزستان)

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تدوين مدل كاركردهاي شبكه هاي اجتماعي در كنترل بحران امنيت رواني خانواده (مرحله پس از بحران مطالعه موردي سيل خوزستان) بود. روش پژوهش: اين پژوهش در دو بخش كيفي و كمي انجام شد. در بخش كيفي، توسط مصاحبه و روش گراندد تئوري، مولفه‌هاي مدل كاركردهاي شبكه هاي اجتماعي موثر بر كنترل بحران امنيت رواني خانواده در مرحله پس از بحران در 6 شبكه داده بنياد شامل پديده محوري، شرايط علّي، شرايط زمينه‌اي، شرايط مداخله گر، راهبردها و پيامدها دسته بندي شدند. جامعه آماري در بخش كيفي، خبرگان شامل اساتيد دانشگاهي متخصص در زمينه مديريت بحران و كاركردهاي شبكه‌هاي اجتماعي و همچنين خبرگان تجربي در زمينه مديريت بحران سيل استان خوزستان كه مشغول به فعاليت در اين زمينه مي‌باشند (مانند مديران سازمان مديريت بحران) هستند. روش نمونه گيري در بخش كيفي، از نوع سطح اشباع و هدفمند برابر 20 نفر بدست آمد. در بخش كمي، توسط پرسشنامه و روش معادلات ساختاري، مدل كيفي ارائه شده در بخش قبل آزمون گرديد. جامعه آماري در بخش كمي، كارشناسان و كاركنان سازمان مديريت بحران در ايران مي باشند. نمونه گيري در بخش كمي به روش نمونه گيري تصادفي ساده برابر 384 نفر بدست آمد. يافته ها: بر اساس نتايج بخش كيفي، كدهاي شناسايي شده، در 6 شبكه اصلي، 16 مولفه اصلي و 87 مولفه فرعي دسته بندي شدند. بر اساس نتايج بخش كمي، شرايط علي با بار عاملي 0.588 بر پديده محوري تاثيرگذار است. پديده محوري، شرايط زمينه‌اي و شرايط مداخله گر به ترتيب با بارهاي عاملي 0.515، 0.309 و 0.419 بر راهبردها تاثيرگذار هستند و راهبردها با بار عاملي 0.558 بر پيامدها موثر است. نتيجه گيري: بر اساس نتايج بدست آمده پيشنهاد مي شود در مرحله پس از بحران هايي مانند سيل خوزستان اينترنت در اختيار افراد جامعه قرار گيرد تا بتوانند از طريق شبكه هاي اجتماعي، اخبار و اطلاعات را سريع دريافت نمايند. جامعه بايد آمادگي پذيرش شبكه هاي اجتماعي را داشته باشد؛ لذا براي اين امر، دولت بايد فرهنگ سازي لازم را براي استفاده از شبكه هاي اجتماعي در ميان مردم بوجود آورد.