مدل‌سازي سناريوهاي سياستي پيش‌بيني شدت انرژي در محصولات معدني پس از آزادسازي قيمت حامل هاي انرژي

اين مطالعه تاثير تغييرات قيمت انرژي بر شدت مصرف انرژي در محصولات معدني را با استفاده از يك مدل تعادل عمومي قابل محاسبه پويا (DCGE) با داده هاي كاليبره شده، براي شبيه سازي طي دو سناريو (1. شوك قيمتي پنج درصدي به گاز طبيعي 2. شوك قيمتي پنج درصدي نفت) تا افق زماني 2050، براي سه گروه از مناطق و كشورها (1.ايران 2.شركاي تجاري عمده 3.ساير مناطق)، بررسي شده است. نتايج شبيه‌سازي مدل DCGE براي ايران در سناريوي اول بهبود مستمر در بهره‌وري انرژي را پيشنهاد مي‌كند كه مقادير شدت انرژي در كل منفي باقي مي‌ماند، سناريوي دوم افزايش موقتي شدت انرژي براي ايران و به دنبال آن كاهش تدريجي را به تصوير مي‌كشد كه نشان‌دهندۀ افزايش انرژي بخش محصولات معدني در آينده نزديك است. شركاي تجاري و ساير مناطق كاهش شديدتري در شدت انرژي تحت سناريوي دوم با نرخ كاهش سريع تر و اهداف بلندپروازانه تر براي بهر وري انرژي نشان مي دهند. با استناد به نتايج به دست آمده مي توان بيان نمود ايران از نظر مصرف انرژي براي توليد محصولات معدني كارآمدتر مي شود، كه اين امر مي تواند ناشي از عوامل مختلفي مانند پيشرفت هاي تكنولوژيكي، بهبود فرآيندهاي توليد و ... باشد، كه در حال اجرا است.