بررسي رابطه بين زير ساخت حمل و نقل، منابع انرژي تجديدپذير و رشد اقتصادي

مقاله حاضر به بررسي رابطه بين زيرساخت حمل و نقل، منابع انرژي تجديدپذير و رشد اقتصادي در ايران طي دوره 1400-1370 با استفاده از روش  خود توضيح برداري با وقفه هاي توزيعي و عليت گرنجري كوتاه‌مدت و بلندمدت با استفاده از مدل تصحيح خطا پرداخته است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه انرژي هاي تجديدپذير، مصرف فرآورده هاي نفتي را در بلندمدت براي كشور ايران به ميزان 0.48 درصد تعديل مي كند. علاوه بر اين، حمل‌ونقل، سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي و ارزش افزوده صنعت، مصرف فرآورده هاي نفتي را در كشور ايران به ترتيب به ميزان 0.66، 0.14 و 0.33 درصد افزايش مي‌دهند. همچنين رابطه عليت كوتاه مدت و بلندمدت قوي از طرف انرژي هاي تجديدپذير به سمت زير ساخت صنعت حمل ونقل تائيد مي‌گردد و رابطه عليت كوتاه مدت و بلندمدت قوي از طرف زير ساخت حمل ونقل به سمت رشد اقتصادي نيز تائيد مي‌گردد. رابطه عليت كوتاه مدت و بلندمدت قوي از طرف انرژي هاي تجديدپذير به سمت رشد اقتصادي نيز تائيد مي‌گردد.